| هر نفس آواز عشق می‌رسد از چپ و راست |
|
ما به فَلک می‌رویم عزم تماشا که راست |
| ما به فَلک بوده‌ایم یار مَلَک بوده‌ایم |
|
باز همان جا رویم جمله که آن شهر ماست |
| خود ز فَلک برتریم وز ملک افزونتریم |
|
زین دو چرا نگذریم منزل ما کبریاست |
| گوهر پاک از کجا عالم خاک از کجا |
|
بر چه فرود آمدیت بار کنید این چه جاست |
| بخت جوان یار ما دادن جان کار ما |
|
قافله سالار ما فخر جهان مصطفاست |
| از مه او مه شکافت دیدن او برنتافت |
|
ماه چنان بخت یافت او که کمینه گداست |
| بوی خوش این نسیم از شکن زلف اوست |
|
شعشعه این خیال زان رخ چون والضحاست |
| در دل ما درنگر هر دم شق قمر |
|
کز نظر آن نظر چشم تو آن سو چراست |
| خلق چو مرغابیان زاده ز دریای جان |
|
کی کند این جا مقام مرغ کز آن بحر خاست |
| بلک به دریا دریم جمله در او حاضریم |
|
ور نه ز دریای دل موج پیاپی چراست |
| آمد موج الست کشتی قالب ببست |
|
باز چو کشتی شکست نوبت وصل و لقاست |