فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Traduction française du Coran

Traduction française du Coran

Chapter 26

سوره مبارکه الشعراء
The Poets

Page 375
وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ (184)
Et craignez Celui qui vous a créés, vous et les anciennes générations». (184)
قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (185)
Ils dirent: «Tu es certes du nombre des ensorcelés; (185)
وَمَا أَنْتَ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا وَإِنْ نَظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ (186)
Tu n'es qu'un homme comme nous; et vraiment nous pensons que tu es du nombre des menteurs. (186)
فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِنَ السَّمَاءِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (187)
Fais donc tomber sur nous des morceaux du ciel si tu es du nombre des véridiques!» (187)
قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ (188)
Il dit: «Mon Seigneur sait mieux ce que vous faites». (188)
فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (189)
Mais ils le traitèrent de menteur. Alors, le châtiment du jour de l'Ombre les saisit. Ce fut le châtiment d'un jour terrible. (189)
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (190)
Voilà bien là un prodige. Cependant, la plupart d'entre eux ne croient pas. (190)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (191)
Et ton Seigneur, c'est en vérité Lui le Tout Puissant, le Très Miséricordieux. (191)
وَإِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (192)
Ce (Coran) ci, c'est le Seigneur de l'univers qui l'a fait descendre, (192)
نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ (193)
et l'Esprit fidèle est descendu avec cela (193)
عَلَىٰ قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرِينَ (194)
sur ton cour, pour que tu sois du nombre des avertisseurs, (194)
بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُبِينٍ (195)
en une langue arabe très claire. (195)
وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ (196)
Et ceci était déjà mentionné dans les Ecrits des anciens (envoyés). (196)
أَوَلَمْ يَكُنْ لَهُمْ آيَةً أَنْ يَعْلَمَهُ عُلَمَاءُ بَنِي إِسْرَائِيلَ (197)
N'est-ce pas pour eux un signe, que les savants des Enfants d'Israël le sachent? (197)
وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَىٰ بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ (198)
Si Nous l'avions fait descendre sur quelqu'un des non-Arabes, (198)
فَقَرَأَهُ عَلَيْهِمْ مَا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ (199)
et que celui-ci le leur eut récité, ils n'y auraient pas cru. (199)
كَذَٰلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ (200)
Ainsi l'avons Nous fait pénétrer [le doute] dans les cours des criminels; (200)
لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (201)
mais ils n'y [le Coran] croiront pas avant de voir le châtiment douloureux, (201)
فَيَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (202)
qui viendra sur eux soudain, sans qu'ils s'en rendent compte; (202)
فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنْظَرُونَ (203)
alors ils diront: «Est-ce qu'on va nous donner du répit?» (203)
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ (204)
Est-ce qu'ils cherchent à hâter Notre châtiment? (204)
أَفَرَأَيْتَ إِنْ مَتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ (205)
Vois-tu si Nous leur permettions de jouir, des années durant, (205)
ثُمَّ جَاءَهُمْ مَا كَانُوا يُوعَدُونَ (206)
et qu'ensuite leur arrive ce dont on les menaçait, (206)
Last PageNext PagePage 375Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی