| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 75 |
|
| وَإِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَلَا تَكْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ وَاشْتَرَوْا بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۖ فَبِئْسَ مَا يَشْتَرُونَ (187) |
| و (به خاطر بياوريد) هنگامي را که خدا، از کساني که کتاب (آسماني) به آنها داده شده، پيمان گرفت که حتما آن را براي مردم آشکار سازيد و کتمان نکنيد! ولي آنها، آن را پشت سر افکندند، و به بهاي کمي فروختند، و چه بد متاعي ميخرند؟! (187) |
| لَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَفْرَحُونَ بِمَا أَتَوْا وَيُحِبُّونَ أَنْ يُحْمَدُوا بِمَا لَمْ يَفْعَلُوا فَلَا تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفَازَةٍ مِنَ الْعَذَابِ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (188) |
| گمان مبر آنها که از اعمال (زشت) خود خوشحال ميشوند، و دوست دارند در برابر کار (نيکي) که انجام نداده اند مورد ستايش قرار گيرند، از عذاب (الهي) برکنارند! (بلکه) براي آنها، عذاب دردناکي است! (188) |
| وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (189) |
| و حکومت آسمانها و زمين، از آن خداست، و خدا بر همه چيز تواناست. (189) |
| إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِأُولِي الْأَلْبَابِ (190) |
| مسلما در آفرينش آسمانها و زمين، و آمد و رفت شب و روز، نشانه هاي (روشني) براي خردمندان است. (190) |
| الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَٰذَا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ (191) |
| همانها که خدا را در حال ايستاده و نشسته، و آنگاه که بر پهلو خوابيده اند، ياد ميکنند، و در اسرار آفرينش آسمانها و زمين ميانديشند، (و ميگويند:) بار الها! اينها را بيهوده نيافريده اي! منزهي تو! ما را از عذاب آتش، نگاه دار! (191) |
| رَبَّنَا إِنَّكَ مَنْ تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَيْتَهُ ۖ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ (192) |
| پروردگارا! هر که را تو (بخاطر اعمالش،) به آتش افکني، او را خوار و رسوا ساختهاي! و براي افراد ستمگر، هيچ ياوري نيست! (192) |
| رَبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِيًا يُنَادِي لِلْإِيمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا ۚ رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ (193) |
| پروردگارا! ما صداي منادي (تو) را شنيديم که به ايمان دعوت ميکرد که: (به پروردگار خود، ايمان بياوريد!) و ما ايمان آورديم، پروردگارا! گناهان ما را ببخش! و بديهاي ما را بپوشان! و ما را با نيکان (و در مسير آنها) بميران! (193) |
| رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدْتَنَا عَلَىٰ رُسُلِكَ وَلَا تُخْزِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ إِنَّكَ لَا تُخْلِفُ الْمِيعَادَ (194) |
| پروردگارا! آنچه را به وسيله پيامبرانت به ما وعده فرمودي، به ما عطا کن! و ما را در روز رستاخيز، رسوا مگردان! زيرا تو هيچگاه از وعده خود، تخلف نميکني. (194) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |