| سوره 17 | سوره مبارکه الاسراء | صفحه 284 |
|
| مَنْ كَانَ يُرِيدُ الْعَاجِلَةَ عَجَّلْنَا لَهُ فِيهَا مَا نَشَاءُ لِمَنْ نُرِيدُ ثُمَّ جَعَلْنَا لَهُ جَهَنَّمَ يَصْلَاهَا مَذْمُومًا مَدْحُورًا (18) |
| آن کس که (تنها) زندگي زودگذر (دنيا) را ميطلبد، آن مقدار از آن را که بخواهيم -و به هر کس اراده کنيم- ميدهيم، سپس دوزخ را براي او قرار خواهيم داد، که در آتش سوزانش ميسوزد در حالي که نکوهيده و رانده (درگاه خدا) است. (18) |
| وَمَنْ أَرَادَ الْآخِرَةَ وَسَعَىٰ لَهَا سَعْيَهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَٰئِكَ كَانَ سَعْيُهُمْ مَشْكُورًا (19) |
| و آن کس که سراي آخرت را بطلبد، و براي آن سعي و کوشش کند -در حالي که ايمان داشته باشد- سعي و تلاش او، (از سوي خدا) پاداش داده خواهد شد. (19) |
| كُلًّا نُمِدُّ هَٰؤُلَاءِ وَهَٰؤُلَاءِ مِنْ عَطَاءِ رَبِّكَ ۚ وَمَا كَانَ عَطَاءُ رَبِّكَ مَحْظُورًا (20) |
| هر يک از اين دو گروه را از عطاي پروردگارت، بهره و کمک ميدهيم، و عطاي پروردگارت هرگز (از کسي) منع نشده است. (20) |
| انْظُرْ كَيْفَ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ ۚ وَلَلْآخِرَةُ أَكْبَرُ دَرَجَاتٍ وَأَكْبَرُ تَفْضِيلًا (21) |
| ببين چگونه بعضي را (در دنيا بخاطر تلاششان) بر بعضي ديگر برتري بخشيده ايم، درجات آخرت و برتريهايش، از اين هم بيشتر است! (21) |
| لَا تَجْعَلْ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَقْعُدَ مَذْمُومًا مَخْذُولًا (22) |
| هرگز معبود ديگري را با خدا قرار مده، که نکوهيده و بييار و ياور خواهي نشست! (22) |
| ۞ وَقَضَىٰ رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا ۚ إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُلْ لَهُمَا قَوْلًا كَرِيمًا (23) |
| و پروردگارت فرمان داده: جز او را نپرستيد! و به پدر و مادر نيکي کنيد! هرگاه يکي از آن دو، يا هر دوي آنها، نزد تو به سن پيري رسند، کمترين اهانتي به آنها روا مدار! و بر آنها فرياد مزن! و گفتار لطيف و سنجيده و بزرگوارانه به آنها بگو! (23) |
| وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُلْ رَبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرًا (24) |
| و بالهاي تواضع خويش را از محبت و لطف، در برابر آنان فرود آر! و بگو: (پروردگارا! همانگونه که آنها مرا در کوچکي تربيت کردند، مشمول رحمتشان قرار ده!) (24) |
| رَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَا فِي نُفُوسِكُمْ ۚ إِنْ تَكُونُوا صَالِحِينَ فَإِنَّهُ كَانَ لِلْأَوَّابِينَ غَفُورًا (25) |
| پروردگار شما از درون دلهايتان آگاهتر است، (اگر لغزشي در اين زمينه داشتيد) هر گاه صالح باشيد (و جبران کنيد) او بازگشتکنندگان را ميبخشد. (25) |
| وَآتِ ذَا الْقُرْبَىٰ حَقَّهُ وَالْمِسْكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَلَا تُبَذِّرْ تَبْذِيرًا (26) |
| و حق نزديکان را بپرداز، و (همچنين حق) مستمند و وامانده در راه را! و هرگز اسراف و تبذير مکن، (26) |
| إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ كَانُوا إِخْوَانَ الشَّيَاطِينِ ۖ وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِرَبِّهِ كَفُورًا (27) |
| چرا که تبذيرکنندگان، برادران شياطينند، و شيطان در برابر پروردگارش، بسيار ناسپاس بود! (27) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |