| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 90 |
|
| وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَٰذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا (75) |
| چرا در راه خدا جهاد نمي‌کنيد و در راه (آزادي) جمعي ناتوان از مرد و زن و کودک که (در مکه اسير ظلم کفارند و) دائم مي‌گويند: بار خدايا، ما را از اين شهري که مردمش ستمکارند بيرون آر و از جانب خود براي ما (بيچارگان) نگهدار و ياوري فرست. (75) |
| الَّذِينَ آمَنُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُوا أَوْلِيَاءَ الشَّيْطَانِ ۖ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفًا (76) |
| اهل ايمان در راه خدا، و کافران در راه طاغوت (شيطان) جهاد مي‌کنند، پس (شما مؤمنان) با دوستان شيطان بجنگيد (و از آنها بيم و انديشه مکنيد) که مکر و سياست شيطان بسيار سست و ضعيف است. (76) |
| أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ قِيلَ لَهُمْ كُفُّوا أَيْدِيَكُمْ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ إِذَا فَرِيقٌ مِنْهُمْ يَخْشَوْنَ النَّاسَ كَخَشْيَةِ اللَّهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْيَةً ۚ وَقَالُوا رَبَّنَا لِمَ كَتَبْتَ عَلَيْنَا الْقِتَالَ لَوْلَا أَخَّرْتَنَا إِلَىٰ أَجَلٍ قَرِيبٍ ۗ قُلْ مَتَاعُ الدُّنْيَا قَلِيلٌ وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ لِمَنِ اتَّقَىٰ وَلَا تُظْلَمُونَ فَتِيلًا (77) |
| آيا نمي‌نگري به حال مردمي که (گفتند: به ما اجازه جنگ ده و) به آنها گفته شد: اکنون از جنگ خودداري کرده، به نماز و زکات قيام کنيد؛ پس آن‌گاه که بر آنها حکم جهاد آمد در آن هنگام گروهي از آنان به همان اندازه که بايد از خدا ترسند يا بيش از آن، از مردم ترسيدند و گفتند: اي خدا، چرا بر ما حکم جنگ را فرض کردي؟ چرا عمر ما را تا اجل نزديک طبيعي به تأخير نيفکندي؟ بگو: زندگاني دنيا متاعي اندک است و جهان آخرت براي هر کس که خداترس باشد بهتر از دنياست، و (در آنجا) کمترين ستمي به شما نخواهد شد. (77) |
| أَيْنَمَا تَكُونُوا يُدْرِكْكُمُ الْمَوْتُ وَلَوْ كُنْتُمْ فِي بُرُوجٍ مُشَيَّدَةٍ ۗ وَإِنْ تُصِبْهُمْ حَسَنَةٌ يَقُولُوا هَٰذِهِ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۖ وَإِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَقُولُوا هَٰذِهِ مِنْ عِنْدِكَ ۚ قُلْ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۖ فَمَالِ هَٰؤُلَاءِ الْقَوْمِ لَا يَكَادُونَ يَفْقَهُونَ حَدِيثًا (78) |
| هر کجا باشيد اگر چه در کاخهاي بسيار محکم، شما را مرگ فرا رسد. و آنان را اگر خوشي و نعمتي فرا رسد گويند: اين از جانب خداست، و اگر زحمتي پيش آيد گويند: اين از جانب توست! بگو: همه از جانب خدا است. چرا اين قوم (جاهل) از فهم هر سخن دورند؟! (78) |
| مَا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ ۖ وَمَا أَصَابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ ۚ وَأَرْسَلْنَاكَ لِلنَّاسِ رَسُولًا ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِيدًا (79) |
| هر چه از انواع نيکويي به تو رسد از جانب خداست و هر بدي رسد از خودِ توست، و ما تو را به رسالت براي مردم فرستاديم، و تنها گواهي خدا کافي است. (79) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |