| سوره 29 | سوره مبارکه العنكبوت | صفحه 401 |
|
| وَقَارُونَ وَفِرْعَوْنَ وَهَامَانَ ۖ وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مُوسَىٰ بِالْبَيِّنَاتِ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ وَمَا كَانُوا سَابِقِينَ (39) |
| و قارون و فرعون و هامان را [نيز نابود کرديم]. و همانا موسي براي آنان دلايل روشن آورد، پس آنان در زمين تکبّر و سرکشي کردند، ولي پيشي گيرنده [بر اراده و قضا و قدر ما] نبودند [تا بتوانند از عذاب ما بگريزند.] (39) |
| فَكُلًّا أَخَذْنَا بِذَنْبِهِ ۖ فَمِنْهُمْ مَنْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِ حَاصِبًا وَمِنْهُمْ مَنْ أَخَذَتْهُ الصَّيْحَةُ وَمِنْهُمْ مَنْ خَسَفْنَا بِهِ الْأَرْضَ وَمِنْهُمْ مَنْ أَغْرَقْنَا ۚ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (40) |
| پس همه را به گناهانشان گرفتيم، بر برخي از آنان توفاني سخت [که با خود ريگ و سنگ مي آورد] فرستاديم، و بعضي را فرياد مرگبار گرفت، و برخي را به زمين فرو برديم، و بعضي را غرق کرديم؛ و خدا بر آن نبود که به آنان ستم کند، ولي آنان بودند که به خودشان ستم کردند. (40) |
| مَثَلُ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْلِيَاءَ كَمَثَلِ الْعَنْكَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَيْتًا ۖ وَإِنَّ أَوْهَنَ الْبُيُوتِ لَبَيْتُ الْعَنْكَبُوتِ ۖ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ (41) |
| داستان کساني که به جاي خدا سرپرستاني گرفته اند، مانند داستان عنکبوت است که خانه اي [بي ديوار، بي سقف و بي حفاظ] براي خود بنا کرده باشد، و بي ترديد سست ترين خانه ها خانه عنکبوت است، اگر [به اين واقعيت] معرفت و شناخت داشتند [بت ها را سرپرستان خود نمي گرفتند.] (41) |
| إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ مِنْ شَيْءٍ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (42) |
| يقيناً خدا مي داند به جاي او چه چيزهايي را مي پرستند [چيزهايي که نه داراي ارزش و اعتبارند و نه قدرت تصرف در کاري را دارند!!] و فقط او تواناي شکست ناپذير و حکيم است، (42) |
| وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ ۖ وَمَا يَعْقِلُهَا إِلَّا الْعَالِمُونَ (43) |
| و اين مثل ها را براي مردم مي زنيم، ولي جز اهل معرفت و دانش در آنها تعقّل نمي کنند. (43) |
| خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِلْمُؤْمِنِينَ (44) |
| خدا آسمان ها و زمين را به حق آفريد؛ يقيناً در اين [آفرينش] نشانه اي [بر توحيد، ربوبيت و قدرت خدا] براي مؤمنان است. (44) |
| اتْلُ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنَ الْكِتَابِ وَأَقِمِ الصَّلَاةَ ۖ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ ۗ وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ (45) |
| آنچه را از اين کتاب به تو وحي شده است، بخوان و نماز را برپا دار، يقيناً نماز از کارهاي زشت، و کارهاي ناپسند باز مي دارد؛ و همانا ذکر خدا بزرگ تر است، و خدا آنچه را انجام مي دهيد، مي داند. (45) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |