| سوره 29 | سوره مبارکه العنكبوت | صفحه 402 |
|
| ۞ وَلَا تُجَادِلُوا أَهْلَ الْكِتَابِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِلَّا الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ ۖ وَقُولُوا آمَنَّا بِالَّذِي أُنْزِلَ إِلَيْنَا وَأُنْزِلَ إِلَيْكُمْ وَإِلَٰهُنَا وَإِلَٰهُكُمْ وَاحِدٌ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (46) |
| و با اهل کتاب جز با نيکوترين شيوه مجادله و گفتگو مکنيد، مگر با کساني از آنان که [در مجادله با شما] ظالمانه به ميدان آيند، و بگوييد: به آنچه به سوي ما و به سوي شما نازل شده است، ايمان داريم و معبود ما و معبود شما يکي است و ما تسليم [فرمان ها و احکام] او هستيم. (46) |
| وَكَذَٰلِكَ أَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ ۚ فَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يُؤْمِنُونَ بِهِ ۖ وَمِنْ هَٰؤُلَاءِ مَنْ يُؤْمِنُ بِهِ ۚ وَمَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا الْكَافِرُونَ (47) |
| و همان گونه [که بر پيامبران پيشين کتاب نازل کرديم] اين کتاب را بر تو نازل نموديم، پس [برخي از] کساني که کتابشان داديم به آن ايمان مي آورند، و از اينان [هم که مشرک اند] اندکي به آن ايمان مي آورند، و آيات ما را جز کافران انکار نمي کنند، (47) |
| وَمَا كُنْتَ تَتْلُو مِنْ قَبْلِهِ مِنْ كِتَابٍ وَلَا تَخُطُّهُ بِيَمِينِكَ ۖ إِذًا لَارْتَابَ الْمُبْطِلُونَ (48) |
| و پيش از اين [قرآن]، تو هيچ نوشته اي را نمي خواندي و آن را با دست خود نمي نوشتي وگرنه باطل گرايان ياوه گو [در وحي بودن و حقّانيّت آن] شک مي کردند، (48) |
| بَلْ هُوَ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ فِي صُدُورِ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ ۚ وَمَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا الظَّالِمُونَ (49) |
| بلکه اين قرآن، آيات روشني است در سينه کساني که به آنان معرفت و دانش عطا شده است؛ و آيات ما را جز ستمکاران انکار نمي کنند. (49) |
| وَقَالُوا لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَاتٌ مِنْ رَبِّهِ ۖ قُلْ إِنَّمَا الْآيَاتُ عِنْدَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُبِينٌ (50) |
| گفتند: چرا از سوي پروردگارش معجزاتي [مانند معجزات پيامبران پيشين] بر او نازل نمي شود. بگو: اين معجزات فقط در اختيار خداست و من فقط بيم دهنده اي آشکارم. (50) |
| أَوَلَمْ يَكْفِهِمْ أَنَّا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ يُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَرَحْمَةً وَذِكْرَىٰ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (51) |
| آيا [در قرآن عيب و نقصي مي يابند؟ و] براي آنان کافي نبوده است که ما اين کتاب را که [همواره] بر آنان خوانده مي شود بر تو نازل کرديم؟! همانا در اين کتاب رحمتي است [ويژه و مايه يادآوري] و پندي براي مردمي که ايمان مي آورند. (51) |
| قُلْ كَفَىٰ بِاللَّهِ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ شَهِيدًا ۖ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَالَّذِينَ آمَنُوا بِالْبَاطِلِ وَكَفَرُوا بِاللَّهِ أُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (52) |
| بگو: کافي است که خدا [نسبت به حقّانيّت نبوّتم] ميان من و شما شاهد باشد، [او] آنچه را در آسمان ها و زمين است مي داند، و آنان که به باطل [چون بت و طاغوت] گرويده و به خدا کفر ورزيده اند همان زيانکاران [واقعي] اند. (52) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |