| سوره 7 | سوره مبارکه الاعراف | صفحه 172 |
|
| وَإِذْ قَالَتْ أُمَّةٌ مِنْهُمْ لِمَ تَعِظُونَ قَوْمًا ۙ اللَّهُ مُهْلِكُهُمْ أَوْ مُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا ۖ قَالُوا مَعْذِرَةً إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (164) |
| و آنگاه که گروهى از ايشان گفتند: چرا قومى را پند مى‌دهيد که خدا هلاکشان خواهد کرد و به عذابى دردناک مبتلا خواهد ساخت؟ گفتند: تا ما را نزد پروردگارتان عذرى باشد. و باشد که پرهيزگار شوند. (164) |
| فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ أَنْجَيْنَا الَّذِينَ يَنْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ وَأَخَذْنَا الَّذِينَ ظَلَمُوا بِعَذَابٍ بَئِيسٍ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ (165) |
| چون اندرزى را که به آنها داده شده بود فراموش کردند، آنان را که از بدى پرهيز مى‌کردند نجات داديم و گنهکاران را به سبب گناهشان به عذابى سخت فرو گرفتيم. (165) |
| فَلَمَّا عَتَوْا عَنْ مَا نُهُوا عَنْهُ قُلْنَا لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِينَ (166) |
| و چون از ترک چيزى که از آن منعشان کرده بودند سرپيچى کردند، گفتيم: بوزينگانى مطرود شويد. (166) |
| وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكَ لَيَبْعَثَنَّ عَلَيْهِمْ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ يَسُومُهُمْ سُوءَ الْعَذَابِ ۗ إِنَّ رَبَّكَ لَسَرِيعُ الْعِقَابِ ۖ وَإِنَّهُ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ (167) |
| و پروردگار تو اعلام کرد که کسى را بر آنان بگمارد که تا به روز قيامت به عذابى ناگوار معذبشان گرداند. هرآينه پروردگار تو زود عقوبت مى‌کند و نيز آمرزنده و مهربان است. (167) |
| وَقَطَّعْنَاهُمْ فِي الْأَرْضِ أُمَمًا ۖ مِنْهُمُ الصَّالِحُونَ وَمِنْهُمْ دُونَ ذَٰلِكَ ۖ وَبَلَوْنَاهُمْ بِالْحَسَنَاتِ وَالسَّيِّئَاتِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (168) |
| آنان را گروه گروه در زمين تقسيم کرديم، بعضى نيکوکار و بعضى جز آن. و به نيکيها و بديها آزموديم، شايد بازگردند. (168) |
| فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ وَرِثُوا الْكِتَابَ يَأْخُذُونَ عَرَضَ هَٰذَا الْأَدْنَىٰ وَيَقُولُونَ سَيُغْفَرُ لَنَا وَإِنْ يَأْتِهِمْ عَرَضٌ مِثْلُهُ يَأْخُذُوهُ ۚ أَلَمْ يُؤْخَذْ عَلَيْهِمْ مِيثَاقُ الْكِتَابِ أَنْ لَا يَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ وَدَرَسُوا مَا فِيهِ ۗ وَالدَّارُ الْآخِرَةُ خَيْرٌ لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (169) |
| بعد از اينان گروهى به جايشان نشستند و وارث آن کتاب شدند که به متاع دنيوى دل بستند و گفتند که به زودى آمرزيده مى‌شويم. و اگر همانند آن باز هم متاعى بيابند برگيرند. آيا از ايشان پيمان نگرفته‌اند که درباره خدا جز به راستى سخن نگويند، حال آنکه آنچه در آن کتاب آمده بود خوانده بودند؟ سراى آخرت براى کسانى که مى‌پرهيزند بهتر است. آيا تعقل نمى‌کنيد؟ (169) |
| وَالَّذِينَ يُمَسِّكُونَ بِالْكِتَابِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ إِنَّا لَا نُضِيعُ أَجْرَ الْمُصْلِحِينَ (170) |
| آنان که به کتاب خدا تمسک مى‌جويند و نماز مى‌گزارند بدانند که پاداش نيکوکاران را تباه نمى‌سازيم. (170) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |