| سوره 17 | سوره مبارکه الاسراء | صفحه 287 |
|
| ۞ قُلْ كُونُوا حِجَارَةً أَوْ حَدِيدًا (50) |
| اى پيامبر ، در پاسخ آنان بگو : سنگ شويد يا آهن ، (50) |
| أَوْ خَلْقًا مِمَّا يَكْبُرُ فِي صُدُورِكُمْ ۚ فَسَيَقُولُونَ مَنْ يُعِيدُنَا ۖ قُلِ الَّذِي فَطَرَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ ۚ فَسَيُنْغِضُونَ إِلَيْكَ رُءُوسَهُمْ وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هُوَ ۖ قُلْ عَسَىٰ أَنْ يَكُونَ قَرِيبًا (51) |
| يا به آفريده اى ديگر از آنچه در خاطرتان بزرگ مى نمايد و پديد آمدن دوباره انسان را از آن دشوار مى بينيد ، باز هم برانگيخته خواهيد شد . پس خواهند گفت : چه کسى ما را به صورت کنونى باز مى گرداند ؟ بگو : همان کس که بار نخست شما را پديد آورْد . پس سرهايشان را از روى استهزا به طرف تو حرکت مى دهند و مى گويند : آن چه زمانى خواهد بود ؟ بگو : ممکن است آن روز نزديک باشد . (51) |
| يَوْمَ يَدْعُوكُمْ فَتَسْتَجِيبُونَ بِحَمْدِهِ وَتَظُنُّونَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا (52) |
| روزى حيات دوباره خواهيد يافت که خدا شما را براى جزا و پاداش فرا مى خواند و شما ستايش کنان او را اجابت مى کنيد و به پا مى خيزيد ، و آن روز گمان مى بريد که جز اندک زمانى در گورها درنگ نکرده ايد . (52) |
| وَقُلْ لِعِبَادِي يَقُولُوا الَّتِي هِيَ أَحْسَنُ ۚ إِنَّ الشَّيْطَانَ يَنْزَغُ بَيْنَهُمْ ۚ إِنَّ الشَّيْطَانَ كَانَ لِلْإِنْسَانِ عَدُوًّا مُبِينًا (53) |
| و به بندگان مؤمن من بگو که در گفت و گو با کافران سخنى را که نيکوتر است بگويند و از سخن ناشايسته بپرهيزند که مؤمنان فرمان تو را اطاعت خواهند کرد . بى ترديد ، شيطان با همين سخنان ناشايسته ميان مردم فتنه انگيزى مى کند ، زيرا او براى انسان دشمنى آشکار است . (53) |
| رَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِكُمْ ۖ إِنْ يَشَأْ يَرْحَمْكُمْ أَوْ إِنْ يَشَأْ يُعَذِّبْكُمْ ۚ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ وَكِيلًا (54) |
| پروردگارتان به حال شما داناتر است ; پس درباره فرجام کار مردم داورى مکنيد و آن را به خدا واگذاريد ; اگر او بخواهد بر شما رحمت مى آورَد يا اگر بخواهد شما را کيفر مى کند . و ما تو را ـ اى پيامبر ـ به عنوان کارگزارى براى آنان نفرستاده ايم تا هر که را بخواهى نجات بخشى و هر که را بخواهى محروم کنى . (54) |
| وَرَبُّكَ أَعْلَمُ بِمَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَلَقَدْ فَضَّلْنَا بَعْضَ النَّبِيِّينَ عَلَىٰ بَعْضٍ ۖ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا (55) |
| و پروردگارت به کسانى که در آسمان ها و زمينند داناتر است ، پس چگونه از حال شما آگاه نباشد ؟ و به راستى ما برخى از پيامبران را بر برخى ديگر برترى داديم و به داود زبور عطا کرديم . (55) |
| قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِهِ فَلَا يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنْكُمْ وَلَا تَحْوِيلًا (56) |
| به مشرکان بگو : فرشتگان و جنّيان و آدميانى را که به جاى خدا معبود خود پنداشته ايد بخوانيد . آنها نه مى توانند گزند و محنت را از شما بزدايند و نه آن را دگرگون سازند . (56) |
| أُولَٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا (57) |
| کسانى که مشرکان آنها را مى پرستند ، خود واسطه اى مى جويند که به وسيله آن به پروردگارشان نزديک شوند و در پى آنند که ببينند کدامين واسطه به خدا نزديک تر است تا راه او را دنبال کنند ; آنان خود به رحمت الهى اميدوارند و از عذاب او مى هراسند ، چرا که عذاب پروردگارت درخورِ پرهيز است . (57) |
| وَإِنْ مِنْ قَرْيَةٍ إِلَّا نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابًا شَدِيدًا ۚ كَانَ ذَٰلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا (58) |
| و هيچ شهرى نيست مگر اين که ما آن را پيش از روز قيامت به هلاکت مى رسانيم يا آن را به عذابى سخت عذاب مى کنيم . اين در لوح محفوظ رقم خورده و حتمى شده است . (58) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |