| سوره 17 | سوره مبارکه الاسراء | صفحه 286 |
|
| ذَٰلِكَ مِمَّا أَوْحَىٰ إِلَيْكَ رَبُّكَ مِنَ الْحِكْمَةِ ۗ وَلَا تَجْعَلْ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتُلْقَىٰ فِي جَهَنَّمَ مَلُومًا مَدْحُورًا (39) |
| اين سفارش ها از جمله حکمت هايى است که پروردگارت به تو وحى کرده است و از همه مهم تر توحيد است ، پس با وجود خداوند معبود ديگرى براى خود قرار مده که نکوهيده و مطرود از رحمت خدا در دوزخ افکنده خواهى شد . (39) |
| أَفَأَصْفَاكُمْ رَبُّكُمْ بِالْبَنِينَ وَاتَّخَذَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ إِنَاثًا ۚ إِنَّكُمْ لَتَقُولُونَ قَوْلًا عَظِيمًا (40) |
| آيا پروردگارتان شما را با دادن پسران گرامى داشته و خود از فرشتگان دخترانى برگرفته است ؟ راستى سخنى بزرگ بر زبان مى رانيد که پيامدهايى ناگوار دارد . (40) |
| وَلَقَدْ صَرَّفْنَا فِي هَٰذَا الْقُرْآنِ لِيَذَّكَّرُوا وَمَا يَزِيدُهُمْ إِلَّا نُفُورًا (41) |
| ما در اين قرآن توحيد را با دلايل گوناگون بيان کرده ايم تا آن را به خوبى دريابند ، ولى چيزى جز گريز از حقيقت بر آنان نمى افزايد . (41) |
| قُلْ لَوْ كَانَ مَعَهُ آلِهَةٌ كَمَا يَقُولُونَ إِذًا لَابْتَغَوْا إِلَىٰ ذِي الْعَرْشِ سَبِيلًا (42) |
| بگو : اگر ـ چنان که مشرکان مى گويند ـ با وجود خدا معبودان ديگرى نيز وجود داشت ، در اين صورت آنها درصدد يافتن راهى به سوى خداى صاحب عرش برمى آمدند تا خود فرمانروايى را در اختيار گيرند . (42) |
| سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يَقُولُونَ عُلُوًّا كَبِيرًا (43) |
| منزّه است خدا از اين که کسى بر او چيره شود ، و بسيار برتر و بالاتر است از آنچه درباره او مى گويند . (43) |
| تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَالْأَرْضُ وَمَنْ فِيهِنَّ ۚ وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَلَٰكِنْ لَا تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُمْ ۗ إِنَّهُ كَانَ حَلِيمًا غَفُورًا (44) |
| آسمان هاى هفتگانه و زمين و هر که در آنهاست او را تسبيح مى گويند ، و هيچ چيزى نيست مگر اين که خدا را همراه با ستايش او تسبيح مى گويد ، ولى شما تسبيح آنها را درنمى يابيد . به راستى که خدا در کيفر منکران بردبار و توبه کنندگان را آمرزگار است . (44) |
| وَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنَا بَيْنَكَ وَبَيْنَ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ حِجَابًا مَسْتُورًا (45) |
| و زمانى که قرآن مى خوانى ، ميان تو و کسانى که به آخرت ايمان ندارند پرده اى قرار مى دهيم که از ديدگانشان مستور است ; از اين رو حقايق آن را درنمى يابند و به توحيد و معاد ايمان نمى آورند و رسالت تو را تصديق نمى کنند . (45) |
| وَجَعَلْنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَنْ يَفْقَهُوهُ وَفِي آذَانِهِمْ وَقْرًا ۚ وَإِذَا ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِي الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْا عَلَىٰ أَدْبَارِهِمْ نُفُورًا (46) |
| و بر دل هايشان پوشش هايى نهاده ايم تا قرآن را چنان که بايد درنيابند ، و در گوش هايشان سنگينى قرار داده ايم تا آن را چنان که درخور آن است نشنوند . و هنگامى که پروردگارت را در قرآن به يگانگى ياد کنى پشت مى کنند و مى رمند . (46) |
| نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَسْتَمِعُونَ بِهِ إِذْ يَسْتَمِعُونَ إِلَيْكَ وَإِذْ هُمْ نَجْوَىٰ إِذْ يَقُولُ الظَّالِمُونَ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا مَسْحُورًا (47) |
| ما به گوش هايشان آن گاه که به تو گوش مى سپارند داناتريم و از دل هايشان آن گاه که درباره تو به نجوا مى پردازند آگاه تريم ، آن گاه که ستمکارانشان مى گويند : شما جز از مردى افسون شده پيروى نمى کنيد . (47) |
| انْظُرْ كَيْفَ ضَرَبُوا لَكَ الْأَمْثَالَ فَضَلُّوا فَلَا يَسْتَطِيعُونَ سَبِيلًا (48) |
| بنگر که چگونه براى تو وصف ها گفتند و به همين دليل گمراه شدند ، از اين رو نمى توانند راهى به سوى ايمان بيابند . (48) |
| وَقَالُوا أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا وَرُفَاتًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِيدًا (49) |
| و گفتند : آيا هنگامى که استخوان هايى شديم و پوسيده گشتيم ، به راستى با آفرينشى جديد برانگيخته مى شويم ؟ (49) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |