سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 74 |
|
لَقَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ فَقِيرٌ وَنَحْنُ أَغْنِيَاءُ ۘ سَنَكْتُبُ مَا قَالُوا وَقَتْلَهُمُ الْأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَنَقُولُ ذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِيقِ (181) |
خداوند، سخن آنها را که گفتند: (خدا فقير است، و ما بي نيازيم)، شنيد! به زودي آنچه را گفتند، خواهيم نوشت، و (همچنين) کشتن پيامبران را بناحق (مينويسيم)، و به آنها ميگوييم: (بچشيد عذاب سوزان را (در برابر کارهايتان!)) (181) |
ذَٰلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَأَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ (182) |
اين بخاطر چيزي است که دستهاي شما از پيش فرستاده (و نتيجه کار شماست) و بخاطر آن است که خداوند، به بندگان (خود)، ستم نميکند. (182) |
الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ عَهِدَ إِلَيْنَا أَلَّا نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّىٰ يَأْتِيَنَا بِقُرْبَانٍ تَأْكُلُهُ النَّارُ ۗ قُلْ قَدْ جَاءَكُمْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِي بِالْبَيِّنَاتِ وَبِالَّذِي قُلْتُمْ فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (183) |
(اينها) همان کساني (هستند) که گفتند: (خداوند از ما پيمان گرفته که به هيچ پيامبري ايمان نياوريم تا (اين معجزه را انجام دهد:) يک قرباني بياورد، که آتش [= صاعقه آسماني] آن را بخورد!) بگو: (پيامبراني پيش از من، براي شما آمدند، و دلايل روشن، و آنچه را گفتيد آوردند، پس چرا آنها را به قتل رسانديد اگر راست ميگوييد؟!) (183) |
فَإِنْ كَذَّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ جَاءُوا بِالْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ وَالْكِتَابِ الْمُنِيرِ (184) |
پس (اگر اين بهانهجويان،) تو را تکذيب کنند، (چيز تازه اي نيست،) رسولان پيش از تو (نيز) تکذيب شدند، پيامبراني که دلايل آشکار، و نوشته هاي متين و محکم، و کتاب روشنيبخش آورده بودند. (184) |
كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۗ وَإِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۖ فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ ۗ وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ (185) |
هر کسي مرگ را ميچشد، و شما پاداش خود را بطور کامل در روز قيامت خواهيد گرفت، آنها که از آتش (دوزخ) دور شده، و به بهشت وارد شوند نجات يافته و رستگار شده اند و زندگي دنيا، چيزي جز سرمايه فريب نيست! (185) |
۞ لَتُبْلَوُنَّ فِي أَمْوَالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ وَلَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا أَذًى كَثِيرًا ۚ وَإِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ ذَٰلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ (186) |
به يقين (همه شما) در اموال و جانهاي خود، آزمايش ميشويد! و از کساني که پيش از شما به آنها کتاب (آسماني) داده شده [= يهود]، و (همچنين) از مشرکان، سخنان آزاردهنده فراوان خواهيد شنيد! و اگر استقامت کنيد و تقوا پيشه سازيد، (شايستهتر است، زيرا) اين از کارهاي مهم و قابل اطمينان است. (186) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |