| سوره 15 | سوره مبارکه الحجر | صفحه 266 |
|
| قَالَ هَٰؤُلَاءِ بَنَاتِي إِنْ كُنْتُمْ فَاعِلِينَ (71) |
| گفت: (دختران من حاضرند، اگر ميخواهيد کار صحيحي انجام دهيد (با آنها ازدواج کنيد، و از گناه و آلودگي بپرهيزيد!)) (71) |
| لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ (72) |
| به جان تو سوگند، اينها در مستي خود سرگردانند (و عقل و شعور خود را از دست داده اند)! (72) |
| فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُشْرِقِينَ (73) |
| سرانجام، هنگام طلوع آفتاب، صيحه (مرگبار -بصورت صاعقه يا زمينلرزه-) آنها را فراگرفت! (73) |
| فَجَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ سِجِّيلٍ (74) |
| سپس (شهر و آبادي آنها را زير و رو کرديم،) بالاي آن را پايين قرار داديم، و باراني از سنگ بر آنها فرو ريختيم! (74) |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِلْمُتَوَسِّمِينَ (75) |
| در اين (سرگذشت عبرتانگيز)، نشانه هايي است براي هوشياران! (75) |
| وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٍ مُقِيمٍ (76) |
| و ويرانه هاي سرزمين آنها، بر سر راه (کاروانها)، همواره ثابت و برقرار است، (76) |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِلْمُؤْمِنِينَ (77) |
| در اين، نشانه اي است براي مومنان! (77) |
| وَإِنْ كَانَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ لَظَالِمِينَ (78) |
| (اصحاب الايکه) [= صاحبان سرزمينهاي پردرخت = قوم شعيب] مسلما قوم ستمگري بودند! (78) |
| فَانْتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُبِينٍ (79) |
| ما از آنها انتقام گرفتيم، و (شهرهاي ويران شده) اين دو [= قوم لوط و اصحاب الايکه] بر سر راه (شما در سفرهاي شام)، آشکار است! (79) |
| وَلَقَدْ كَذَّبَ أَصْحَابُ الْحِجْرِ الْمُرْسَلِينَ (80) |
| و (اصحاب حجر) [= قوم ثمود] پيامبران را تکذيب کردند! (80) |
| وَآتَيْنَاهُمْ آيَاتِنَا فَكَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ (81) |
| ما آيات خود را به آنان داديم، ولي آنها از آن روي گرداندند! (81) |
| وَكَانُوا يَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا آمِنِينَ (82) |
| آنها خانه هاي امن در دل کوه ها ميتراشيدند. (82) |
| فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُصْبِحِينَ (83) |
| اما سرانجام صيحه (مرگبار)، صبحگاهان آنان را فرا گرفت، (83) |
| فَمَا أَغْنَىٰ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (84) |
| و آنچه را به دست آورده بودند، آنها را از عذاب الهي نجات نداد! (84) |
| وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ ۗ وَإِنَّ السَّاعَةَ لَآتِيَةٌ ۖ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ (85) |
| ما آسمانها و زمين و آنچه را ميان آن دو است، جز بحق نيافريديم، و ساعت موعود [= قيامت] قطعا فرا خواهد رسيد (و جزاي هر کس به او ميرسد)! پس، از آنها به طرز شايسته اي صرفنظر کن (و آنها را بر نادانيهايشان ملامت ننما)! (85) |
| إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ (86) |
| به يقين، پروردگار تو، آفريننده آگاه است! (86) |
| وَلَقَدْ آتَيْنَاكَ سَبْعًا مِنَ الْمَثَانِي وَالْقُرْآنَ الْعَظِيمَ (87) |
| ما به تو سوره حمد و قرآن عظيم داديم! (87) |
| لَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِنْهُمْ وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ (88) |
| (بنابر اين،) هرگز چشم خود را به نعمتهاي (مادي)، که به گروه هايي از آنها [= کفار] داديم، ميفکن! و بخاطر آنچه آنها دارند، غمگين مباش! و بال (عطوفت) خود را براي مومنين فرود آر! (88) |
| وَقُلْ إِنِّي أَنَا النَّذِيرُ الْمُبِينُ (89) |
| و بگو: (من انذارکننده آشکارم!) (89) |
| كَمَا أَنْزَلْنَا عَلَى الْمُقْتَسِمِينَ (90) |
| (ما بر آنها عذابي ميفرستيم) همان گونه که بر تجزيهگران (آيات الهي) فرستاديم! (90) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |