| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 7 |
|
| قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِيعًا ۖ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدًى فَمَنْ تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (38) |
| گفتيم: همه از بهشت فرود آييد، تا آن گاه که از جانب من راهنمايي براي شما آيد، آنان که پيروي او کنند هرگز بيمناک و اندوهگين نخواهند شد. (38) |
| وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (39) |
| و آنان که کافر شدند و تکذيب آيات ما کردند اهل دوزخند و در آتش آن هميشه معذب خواهند بود. (39) |
| يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ (40) |
| اي بني اسرائيل، به ياد آريد نعمتهايي که به شما عطا کردم، و به عهد من وفا کنيد تا به عهد شما وفا کنم، و تنها از من بر حذر باشيد. (40) |
| وَآمِنُوا بِمَا أَنْزَلْتُ مُصَدِّقًا لِمَا مَعَكُمْ وَلَا تَكُونُوا أَوَّلَ كَافِرٍ بِهِ ۖ وَلَا تَشْتَرُوا بِآيَاتِي ثَمَنًا قَلِيلًا وَإِيَّايَ فَاتَّقُونِ (41) |
| و به قرآني که فرستادم ايمان آوريد که تورات شما را تصديق مي‌کند، و اوّل کافر به آن نباشيد، و آيات مرا به بهاي اندک نفروشيد، و تنها از قهر من بپرهيزيد. (41) |
| وَلَا تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُوا الْحَقَّ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ (42) |
| و حق را به باطل مپوشانيد و حقيقت را پنهان نسازيد و حال آنکه (به حقّانيّت آن) واقفيد. (42) |
| وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ (43) |
| و نماز به پا داريد و زکات بدهيد و با خدا پرستان حق را پرستش کنيد. (43) |
| ۞ أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنْسَوْنَ أَنْفُسَكُمْ وَأَنْتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (44) |
| چگونه شما مردم را به نيکوکاري دستور مي‌دهيد و خود را فراموش مي‌کنيد و حال آنکه کتاب خدا را مي‌خوانيد، چرا انديشه نمي‌کنيد؟ (44) |
| وَاسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ ۚ وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِينَ (45) |
| و ياري جوييد از خدا به صبر و نماز، که نماز (با حضور قلب) امري بسيار بزرگ و دشوار است مگر بر خداپرستان فروتن. (45) |
| الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلَاقُو رَبِّهِمْ وَأَنَّهُمْ إِلَيْهِ رَاجِعُونَ (46) |
| آنان که مي‌دانند به پيشگاه خدا حاضر خواهند شد و بازگشتشان به سوي او خواهد بود. (46) |
| يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ (47) |
| اي بني اسرائيل، ياد کنيد از نعمتهايي که به شما عطا کردم و (به نعمت کتاب و رسول) شما را بر عالميان برتري دادم. (47) |
| وَاتَّقُوا يَوْمًا لَا تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئًا وَلَا يُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ وَلَا يُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ (48) |
| و حذر کنيد از آن روزي که هيچ کس به کار ديگري نيايد، و شفاعت هيچ کس پذيرفته نشود، و فدا و عوض از کسي قبول نکنند، و هيچ ياري کننده و فرياد رسي نخواهند داشت. (48) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |