| سوره 43 | سوره مبارکه الزخرف | صفحه 495 |
|
| إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي عَذَابِ جَهَنَّمَ خَالِدُونَ (74) |
| بد کاران عالم هم آنجا سخت در عذاب آتش جهنم مخلّدند. (74) |
| لَا يُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَهُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ (75) |
| و هيچ از عذابشان کاسته نشود و اميد نجات و خلاصي ندارند. (75) |
| وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَٰكِنْ كَانُوا هُمُ الظَّالِمِينَ (76) |
| و ما به آنها ظلم و ستمي نکرديم ليکن آنان خود مردمي ستمکار و ظالم بودند. (76) |
| وَنَادَوْا يَا مَالِكُ لِيَقْضِ عَلَيْنَا رَبُّكَ ۖ قَالَ إِنَّكُمْ مَاكِثُونَ (77) |
| و (آن دوزخيان، مالک دوزخ را) ندا کنند که اي مالک، از خداي خود بخواه که ما را بميراند (تا از عذاب برهيم). جواب دهد: شما (در اين عذاب) هميشه خواهيد بود. (77) |
| لَقَدْ جِئْنَاكُمْ بِالْحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَكُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ (78) |
| ما راه خدا و آيين حق را براي شما مردم آورديم و ليکن اکثرتان از قبول حق کراهت (و اعراض) داشتيد. (78) |
| أَمْ أَبْرَمُوا أَمْرًا فَإِنَّا مُبْرِمُونَ (79) |
| بلي کافران بر کار (کفر و عصيان) تصميم گرفتند ما هم (بر کيفر و انتقام ايشان) تصميم گرفتيم. (79) |
| أَمْ يَحْسَبُونَ أَنَّا لَا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَاهُمْ ۚ بَلَىٰ وَرُسُلُنَا لَدَيْهِمْ يَكْتُبُونَ (80) |
| آيا گمان مي‌کنند که سخنان سرّي و پنهان که به گوش هم مي‌گويند نمي‌شنويم؟ بلي مي‌شنويم و رسولان ما (فرشتگان) همان دم آن را مي‌نويسند. (80) |
| قُلْ إِنْ كَانَ لِلرَّحْمَٰنِ وَلَدٌ فَأَنَا أَوَّلُ الْعَابِدِينَ (81) |
| بگو: اگر خدا را فرزندي بود اوّل من او را مي‌پرستيدم. (81) |
| سُبْحَانَ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ (82) |
| خداي آسمانها و زمين و پروردگار عرش (عظيم) از آنچه کافران توصيف او کنند پاک و منزّه است. (82) |
| فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (83) |
| اي رسول، کافران را بگذار تا (به عالم حيوانيت) فرو روند و (به بازيچه دنيا) سرگرم باشند تا روزي را که به آنها وعده شده ببينند. (83) |
| وَهُوَ الَّذِي فِي السَّمَاءِ إِلَٰهٌ وَفِي الْأَرْضِ إِلَٰهٌ ۚ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ (84) |
| و آن ذات يگانه است که در آسمان و زمين (و در همه عوالم نامتناهي) او خداست و هم او (به نظام کامل آفرينش) به حقيقت با حکمت و داناست. (84) |
| وَتَبَارَكَ الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَعِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (85) |
| و بزرگوار خدايي که آسمانها و زمين و هر چه بين آنهاست همه ملک اوست و علم ساعت قيامت نزد اوست و شما همه به سوي او بازگردانيده مي‌شويد. (85) |
| وَلَا يَمْلِكُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنْ شَهِدَ بِالْحَقِّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ (86) |
| و غير خداي يکتا آنان را که به خدايي مي‌خوانند قادر بر شفاعت کسي نيستند مگر (عزير و عيسي و فرشتگان) کساني که با علم اليقين بر توحيد حق گواهي دهند (و شفاعت اهل حق کنند). (86) |
| وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَهُمْ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ ۖ فَأَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ (87) |
| و اگر از مشرکان باز پرسي که آنها را که آفريده است؟ به يقين جواب دهند: خدا آفريده. پس به کجايشان مي‌گردانند؟ (87) |
| وَقِيلِهِ يَا رَبِّ إِنَّ هَٰؤُلَاءِ قَوْمٌ لَا يُؤْمِنُونَ (88) |
| (خدا هم از ساعت قيامت آگاه است) و هم از گفتار و دادخواهي رسولش که گويد: خدايا اينها قومي هستند که هيچ ايمان نمي‌آورند. (88) |
| فَاصْفَحْ عَنْهُمْ وَقُلْ سَلَامٌ ۚ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (89) |
| (پاسخ دهيم: رسولا، اکنون که از ايمان قوم مأيوسي) پس روي از آنها بگردان و بگو به سلامت (تا بروند در ضلالت) که به زودي (بر کيفر کفر و عصيانشان) آگاه مي‌شوند. (89) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |