| سوره 35 | سوره مبارکه فاطر | صفحه 440 |
|
| وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا كَسَبُوا مَا تَرَكَ عَلَىٰ ظَهْرِهَا مِنْ دَابَّةٍ وَلَٰكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِ بَصِيرًا (45) |
| و اگر خدا از کردار زشت خلق مؤاخذه کند در پشت زمين هيچ جنبنده‌اي باقي نگذارد و ليکن (کيفر) خلق را به تأخير مي‌افکند تا به وقت معيّن (که حکمتش اقتضا کند) و چون هنگام اجل آنان فرا رسد خدا به احوال بندگانش کاملا بيناست (و مقدار مجازات و عفو هر کسي را مي‌داند). (45) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| يس (1) |
| يس (اي سيّد رسولان و اي کاملترين انسان) (1) |
| وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ (2) |
| قسم به قرآن حکمت بيان. (2) |
| إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (3) |
| که تو البته از پيمبران خدايي. (3) |
| عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (4) |
| که به راهي راست فرستاده شدي. (4) |
| تَنْزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ (5) |
| (اين قرآن تو کتابي است که) از جانب خداي مقتدر مهربان نازل شده است. (5) |
| لِتُنْذِرَ قَوْمًا مَا أُنْذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ (6) |
| تا قومي که پدرانشان به کتب آسماني پيشين بيم داده (و وعظ و اندرز) شدند تو هم خود آنها را (به اين قرآن) بيم دهي (و از قهر حق بترساني) که ايشان سخت غافلند. (6) |
| لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَىٰ أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (7) |
| البته وعده عذاب ما بر اکثر آنان حتمي و لازم گرديد از اين رو ايمان نمي‌آورند. (7) |
| إِنَّا جَعَلْنَا فِي أَعْنَاقِهِمْ أَغْلَالًا فَهِيَ إِلَى الْأَذْقَانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ (8) |
| ما هم بر گردن آنها تا زنخ زنجيرهاي عذاب نهاديم در حالي که (از جهل و عناد مانند شتر) سر بلند کرده و چشم بر بسته‌اند. (8) |
| وَجَعَلْنَا مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لَا يُبْصِرُونَ (9) |
| و (راه خير را) از پيش و پس بر آنها سد کرديم و بر چشم (هوش) شان هم پرده افکنديم پس هيچ (راه حق) نمي‌بينند. (9) |
| وَسَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (10) |
| و تو آنها را بترساني يا نترساني يکسان است (چون دانسته با حق عناد مي‌ورزند) هرگز ايمان نمي‌آورند. (10) |
| إِنَّمَا تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَٰنَ بِالْغَيْبِ ۖ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ (11) |
| تو تنها کسي را بترساني و اندرز کني (و سودمند افتد) که پيرو آيات قرآن شده و از (قهر) خداي مهربان به خلوت و در پنهان مي‌ترسد، اينان را به مغفرت خدا و پاداش با لطف و کرم او بشارت ده. (11) |
| إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَىٰ وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ ۚ وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ (12) |
| ما مردگان را باز زنده مي‌گردانيم و کردار گذشته و آثار وجودي آينده‌شان همه را ثبت خواهيم کرد، و در لوح محفوظ و روشن خدا (يا قلب امام خليفة اللّه) همه چيز را به شماره آورده‌ايم. (12) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |