| سوره 22 | سوره مبارکه الحج | صفحه 333 |
|
| ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّهُ يُحْيِي الْمَوْتَىٰ وَأَنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (6) |
| اين (آثار قدرت) دليل است که خدا حق است و هم او البته مردگان را زنده خواهد کرد و او محققا بر هر چيز تواناست. (6) |
| وَأَنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لَا رَيْبَ فِيهَا وَأَنَّ اللَّهَ يَبْعَثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ (7) |
| و محققا ساعت قيامت بي‌هيچ شک بيايد و خدا به يقين مردگان را از قبرها برانگيزد. (7) |
| وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَلَا هُدًى وَلَا كِتَابٍ مُنِيرٍ (8) |
| و از مردم کس هست که از روي جهل و گمراهي و بي‌هيچ هدايت و کتاب و حجت روشن در کار خدا جدل مي‌کند. (8) |
| ثَانِيَ عِطْفِهِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ ۖ لَهُ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ ۖ وَنُذِيقُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَذَابَ الْحَرِيقِ (9) |
| با تکبر و نخوت از حق اعراض کرده تا (خلق را) از راه خدا گمراه گرداند، چنين کسي را در دنيا ذلت و خواري نصيب باشد و در آخرت عذاب آتش سوزانش خواهيم چشانيد. (9) |
| ذَٰلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ يَدَاكَ وَأَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ (10) |
| اين عذاب آتش به سزاي همان اعمال زشتي است که با دست خود پيش فرستادي و اين که خدا هرگز کمترين ستم در حق بندگان نخواهد کرد. (10) |
| وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَعْبُدُ اللَّهَ عَلَىٰ حَرْفٍ ۖ فَإِنْ أَصَابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ ۖ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ عَلَىٰ وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ (11) |
| و از مردم کس هست که خدا را به زبان و به ظاهر مي‌پرستد (نه از باطن و حقيقت) از اين رو هرگاه خير و نعمتي به او رسد اطمينان خاطر پيدا کند و اگر آزموني (از شر و فقر و آفتي) به او رسد (از دين خدا) رو بگرداند. چنين کس در دنيا و آخرت زيانکار است و اين (نفاق و دورويي) زياني است که بر همه کس آشکار است. (11) |
| يَدْعُو مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَضُرُّهُ وَمَا لَا يَنْفَعُهُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الضَّلَالُ الْبَعِيدُ (12) |
| (اين کافر نگون‌بخت) خدا را رها کرده و چيزي را مي‌خواند (و مي‌پرستد) که هيچ نفع و ضرري به حال او ندارد، و اين حقا همان گمراهي دور (از هر سعادت) است. (12) |
| يَدْعُو لَمَنْ ضَرُّهُ أَقْرَبُ مِنْ نَفْعِهِ ۚ لَبِئْسَ الْمَوْلَىٰ وَلَبِئْسَ الْعَشِيرُ (13) |
| چيزي را که به ضرر نزديک‌تر از نفع است مي‌خواند (و مي‌پرستد)، وي بسيار بد ياوري يافته و بسيار بد دمساز و پشتيباني اختيار کرده است. (13) |
| إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ مَا يُرِيدُ (14) |
| همانا خدا آنان را که اهل ايمان و نيکوکارند داخل بهشت‌هايي کند که زير درختانش نهرها جاري است، که خدا هر چه اراده کند خواهد کرد. (14) |
| مَنْ كَانَ يَظُنُّ أَنْ لَنْ يَنْصُرَهُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ فَلْيَمْدُدْ بِسَبَبٍ إِلَى السَّمَاءِ ثُمَّ لْيَقْطَعْ فَلْيَنْظُرْ هَلْ يُذْهِبَنَّ كَيْدُهُ مَا يَغِيظُ (15) |
| آن کس که پندارد خدا هرگز او را (يعني رسولش را) در دنيا و آخرت ياري نخواهد کرد (و اينک نصرت‌هاي الهي را در حق او مي‌بيند) پس طنابي به سقف بندد و خود را از آن بياويزد تا خفه شود، آن گاه بنگرد که آيا اين حيله و کيد او خشمش را از بين مي‌برد؟ (15) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |