| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 31 |
|
| الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُومَاتٌ ۚ فَمَنْ فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ فَلَا رَفَثَ وَلَا فُسُوقَ وَلَا جِدَالَ فِي الْحَجِّ ۗ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ اللَّهُ ۗ وَتَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَىٰ ۚ وَاتَّقُونِ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ (197) |
| حجّ (واجب) در ماههايي معيّن است، پس هر که در اين ماهها حج مي‌گزارد بايست آنچه ميان زن و شوهر رواست ترک کند و کار ناروا (مانند دروغ و بدگويي) را ترک کند و مجادله نکند، و شما هر کار نيک کنيد خدا بر آن آگاه است و توشه (تقوا براي راه آخرت) برگيريد که بهترين توشه اين راه تقواست و از من پروا کنيد اي صاحبان عقل. (197) |
| لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلًا مِنْ رَبِّكُمْ ۚ فَإِذَا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفَاتٍ فَاذْكُرُوا اللَّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ ۖ وَاذْكُرُوهُ كَمَا هَدَاكُمْ وَإِنْ كُنْتُمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّالِّينَ (198) |
| باکي نيست که در هنگام حجّ کسب معاش کرده و از فضل خدا روزي طلبيد، پس آن گاه که از عرفات بازگشتيد در مشعر ذکر خدا کنيد و به ياد خدا باشيد که شما را پس از آنکه به ضلالت (کفر) بوديد به راه هدايت آورد. (198) |
| ثُمَّ أَفِيضُوا مِنْ حَيْثُ أَفَاضَ النَّاسُ وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (199) |
| بعد از آن به طريقي که همه مسلمين باز مي‌گردند رجوع کنيد و از خدا طلب آمرزش کنيد که خدا آمرزنده و مهربان است. (199) |
| فَإِذَا قَضَيْتُمْ مَنَاسِكَكُمْ فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَذِكْرِكُمْ آبَاءَكُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِكْرًا ۗ فَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ (200) |
| پس آن گاه که اعمال حجّ را به جا آورديد، همان گونه که پدران خود را ياد مي‌کنيد بلکه بيش از آن خدا را ياد کنيد (و هر حاجت دنيا و آخرت را از خدا بخواهيد) بعضي مردم (کوتاه نظر از خدا تمنّاي متاع دنيوي تنها کنند و) گويند: پروردگارا، ما را از نعمتهاي دنيا بهره‌مند ساز؛ و آنان را از نعمت آخرت نصيبي نيست. (200) |
| وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ (201) |
| و بعضي ديگر گويند: خدايا ما را از نعمتهاي دنيا و آخرت هر دو بهره‌مند گردان و از عذاب آتش دوزخ نگاه دار. (201) |
| أُولَٰئِكَ لَهُمْ نَصِيبٌ مِمَّا كَسَبُوا ۚ وَاللَّهُ سَرِيعُ الْحِسَابِ (202) |
| هر يک از اين دو فرقه از نتيجه اعمال خود بهره‌مند خواهند گشت و خدا به حساب همه زود رسيدگي کند. (202) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |