| سوره 8 | سوره مبارکه الانفال | صفحه 184 |
|
| ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ لَمْ يَكُ مُغَيِّرًا نِعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَىٰ قَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ ۙ وَأَنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (53) |
| اين (عذاب) از آن جهت است که خدا بر آن نيست که نعمتي را که به قومي عطا کرد تغيير دهد تا وقتي که آن قوم حال خود را تغيير دهند، و خدا شنوا و داناست. (53) |
| كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ ۙ وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ كَذَّبُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُمْ بِذُنُوبِهِمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ ۚ وَكُلٌّ كَانُوا ظَالِمِينَ (54) |
| همانطور که خوي فرعونيان و کافران پيش از آنان بر اين بود که آيات خداي خود را تکذيب کردند ما هم آنها را به کيفر گناهانشان هلاک نموديم و فرعونيان را غرق کرديم و همه آنان که هلاک نموديم ظالم و ستمکار بودند. (54) |
| إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللَّهِ الَّذِينَ كَفَرُوا فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (55) |
| بدترين جانوران نزد خدا آنان هستند که کافر شدند و ابدا ايمان نخواهند آورد. (55) |
| الَّذِينَ عَاهَدْتَ مِنْهُمْ ثُمَّ يَنْقُضُونَ عَهْدَهُمْ فِي كُلِّ مَرَّةٍ وَهُمْ لَا يَتَّقُونَ (56) |
| کساني از آنان که با آنان عهد بستي (مانند يهود بني قريظه) آن‌گاه عهد خود را در هر مرتبه مي‌شکنند و راه تقوا نپيمايند. (56) |
| فَإِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِي الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ (57) |
| پس چون بر آنان دست يابي چندان به تهديد و مجازات آنان پرداز که پيروانشان را پراکنده سازي، باشد که متذکر شوند. (57) |
| وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِيَانَةً فَانْبِذْ إِلَيْهِمْ عَلَىٰ سَوَاءٍ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْخَائِنِينَ (58) |
| و چنانچه از خيانتکاري گروهي (از معاهدين خود) سخت مي‌ترسي در اين صورت تو نيز با حفظ عدل و درستي، عهد آنها را نقض کن، که خدا خيانتکاران را دوست نمي‌دارد. (58) |
| وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَبَقُوا ۚ إِنَّهُمْ لَا يُعْجِزُونَ (59) |
| کافران هرگز نپندارند که پيش افتادند، (نه) هرگز (خدا و رسول خدا را) زبون نتوانند کرد. (59) |
| وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ وَآخَرِينَ مِنْ دُونِهِمْ لَا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ يَعْلَمُهُمْ ۚ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنْتُمْ لَا تُظْلَمُونَ (60) |
| و شما (اي مؤمنان) در مقام مبارزه با آن کافران خود را مهيا کنيد و تا آن حد که بتوانيد از آذوقه و تسليحات و آلات جنگي و اسبان سواري زين کرده براي تهديد و تخويف دشمنان خدا و دشمنان خودتان فراهم سازيد و نيز براي قوم ديگري که شما بر (دشمني) آنان مطلع نيستيد (مراد منافقانند که ظاهرا مسلم و باطنا کافر محض‌اند) و خدا بر آنها آگاه است. و آنچه در راه خدا صرف مي‌کنيد خدا تمام و کامل به شما عوض خواهد داد و هرگز به شما ستم نخواهد شد. (60) |
| ۞ وَإِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (61) |
| و اگر دشمنان به صلح و مسالمت تمايل داشتند تو نيز مايل به صلح باش و کار خود به خدا واگذار که خدا شنوا و داناست. (61) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |