| سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 135 |
|
| وَهُوَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ بِاللَّيْلِ وَيَعْلَمُ مَا جَرَحْتُمْ بِالنَّهَارِ ثُمَّ يَبْعَثُكُمْ فِيهِ لِيُقْضَىٰ أَجَلٌ مُسَمًّى ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُمَّ يُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (60) |
| -و اوست خدايي که چون شب (به خواب مي‌رويد) جان شما را برمي‌گيرد (و نزد خود مي‌برد) و کردار شما را در روز مي‌داند، و پس از آن (خواب) شما را بر مي‌انگيزد تا اجلي که در قضا و قدر او معين است به پايان رسد، سپس (هنگام مرگ) به سوي او باز مي‌گرديد آن گاه به نتيجه آنچه کرده‌ايد شما را آگاه گرداند. (60) |
| وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ ۖ وَيُرْسِلُ عَلَيْكُمْ حَفَظَةً حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا وَهُمْ لَا يُفَرِّطُونَ (61) |
| و اوست خدايي که قهر و اقتدارش مافوق بندگان است و فرشتگاني را به نگهباني بر شما مي‌فرستد، تا آن گاه که هنگام مرگ يکي از شما فرا رسد رسولان ما او را مي‌ميرانند و در قبض روح شما هيچ کوتاهي نخواهند کرد. (61) |
| ثُمَّ رُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ ۚ أَلَا لَهُ الْحُكْمُ وَهُوَ أَسْرَعُ الْحَاسِبِينَ (62) |
| سپس به سوي خداي عالم که به حقيقت مولاي بندگان است بازگردانده مي‌شوند. آگاه باشيد حکم (خلق) با خداست و او زودترين حسابرسان است. (62) |
| قُلْ مَنْ يُنَجِّيكُمْ مِنْ ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً لَئِنْ أَنْجَانَا مِنْ هَٰذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ (63) |
| بگو: آن کيست که شما را از تاريکي‌هاي بيابان و دريا نجات مي‌دهد گاهي که او را به تضرع و زاري و از باطن قلب مي‌خوانيد که اگر ما را از اين مهلکه نجات داد پيوسته شکرگزار او خواهيم بود؟ (63) |
| قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُمْ مِنْهَا وَمِنْ كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ (64) |
| بگو: خداست که شما را از آن تاريکي‌ها نجات مي‌دهد و از هر اندوهي مي‌رهاند، باز هم به او شرک مي‌آوريد. (64) |
| قُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلَىٰ أَنْ يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عَذَابًا مِنْ فَوْقِكُمْ أَوْ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِكُمْ أَوْ يَلْبِسَكُمْ شِيَعًا وَيُذِيقَ بَعْضَكُمْ بَأْسَ بَعْضٍ ۗ انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ لَعَلَّهُمْ يَفْقَهُونَ (65) |
| بگو: او تواناست که بر شما عذابي از آسمان يا زمين فرستد يا شما را به اختلاف کلمه و پراکندگي درافکند و بعضي را به عذاب بعضي گرفتار کند بنگر چگونه ما آيات خود را به طرق مختلف بيان مي‌کنيم، شايد مردم چيزي بفهمند. (65) |
| وَكَذَّبَ بِهِ قَوْمُكَ وَهُوَ الْحَقُّ ۚ قُلْ لَسْتُ عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ (66) |
| و قوم تو آن را تکذيب کردند در صورتي که حق محض همان بود. بگو: من نگهبان شما نيستم. (66) |
| لِكُلِّ نَبَإٍ مُسْتَقَرٌّ ۚ وَسَوْفَ تَعْلَمُونَ (67) |
| براي هر خبري وقت معيني است و به زودي آگاه مي‌شويد. (67) |
| وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّىٰ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ ۚ وَإِمَّا يُنْسِيَنَّكَ الشَّيْطَانُ فَلَا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرَىٰ مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (68) |
| و چون گروهي را ديدي که براي خرده گيري و طعن زدن در آيات ما گفتگو مي‌کنند از آنان دوري گزين تا در سخني ديگر وارد شوند، و چنانچه شيطان البته فراموشت ساخت بعد از آنکه متذکّر (کلام خدا) شدي ديگر با گروه ستمکاران مجالست مکن. (68) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |