| سوره 112 | سوره مبارکه الاخلاص (توحید) | صفحه 604 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (1) |
| بگو: او خداي يکتاست؛ (1) |
| اللَّهُ الصَّمَدُ (2) |
| خداي بي نياز [همه موجودات هستي که نيازمند و عين فقرند براي رفع نيازشان روي به او کنند و از حضرتش گدايي نمايند.] (2) |
| لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ (3) |
| نزاده، و زاييده نشده است، (3) |
| وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ (4) |
| و هيچ کس [در ذات و صفات] همانند و همتا و شبيه او نمي باشد. (4) |
| سوره 113 | سوره مبارکه الفلق | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1) |
| بگو: به پروردگار سپيده دم پناه مي برم، (1) |
| مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ (2) |
| از زيان مخلوقاتي که [با انحرافشان از قوانين الهي به انسان] ضرر مي رسانند، (2) |
| وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (3) |
| و از زيان شب هنگامي که با تاريکي اش درآيد [که در آن تاريکي انواع حيوانات موذي و انسان هاي فاسق و فاجر براي ضربه زدن به انسان در کمين اند] (3) |
| وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ (4) |
| و از زيان زنان دمنده [که افسون و جادو] در گره ها [مي دمند و با اين کار شيطاني در زندگي فرد، خانواده و جامعه خسارت به بار مي آورند] (4) |
| وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (5) |
| و از زيان حسود، زماني که حسد مي ورزد. (5) |
| سوره 114 | سوره مبارکه الناس | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (1) |
| بگو: پناه مي برم به پروردگار مردم (1) |
| مَلِكِ النَّاسِ (2) |
| [به] پادشاه مردم (2) |
| إِلَٰهِ النَّاسِ (3) |
| [به] معبود مردم (3) |
| مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (4) |
| از زيان وسوسه گر کمين گرفته و پنهان، (4) |
| الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ (5) |
| آنکه همواره در سينه هاي مردم وسوسه مي کند (5) |
| مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ (6) |
| از جنّيان و آدميان. (6) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |