| | سوره 35 | سوره مبارکه فاطر | صفحه 440 | 
 | 
| وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا كَسَبُوا مَا تَرَكَ عَلَىٰ ظَهْرِهَا مِنْ دَابَّةٍ وَلَٰكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِ بَصِيرًا (45) | 
| و اگر خدا بخواهد مردم را به سبب کارهايى که کردهاند بازخواست کند، بر روى زمين هيچ جنبندهاى باقى نگذارد. ولى آنها را تا زمانى معين مهلت مىدهد و چون مدتشان به سر آمد، به اعمال بندگان خويش آگاه است. (45) | 
|  | 
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ | 
| به نام خداوند بخشنده مهربان | 
| يس (1) | 
| يا، سين. (1) | 
| وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ (2) | 
| سوگند به قرآن حکمتآميز، (2) | 
| إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (3) | 
| که تو از پيامبران هستى، (3) | 
| عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (4) | 
| بر راهى راست. (4) | 
| تَنْزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ (5) | 
| قرآن از جانب آن پيروزمند مهربان، نازل شده (5) | 
| لِتُنْذِرَ قَوْمًا مَا أُنْذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ (6) | 
| تا مردمى را بيم دهى که پدرانشان بيم داده نشدند و در بى خبرى بودند. (6) | 
| لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَىٰ أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (7) | 
| وعده خدا در باره بيشترشان تحقق يافته و ايمان نمىآورند. (7) | 
| إِنَّا جَعَلْنَا فِي أَعْنَاقِهِمْ أَغْلَالًا فَهِيَ إِلَى الْأَذْقَانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ (8) | 
| و ما بر گردنهايشان تا زنخها غُلها نهاديم، چنان که سرهايشان به بالاست و پايينآوردن نتوانند. (8) | 
| وَجَعَلْنَا مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لَا يُبْصِرُونَ (9) | 
| در برابرشان ديوارى کشيديم و در پشت سرشان ديوارى. و بر چشمانشان نيز پردهاى افکنديم تا نتوانند ديد. (9) | 
| وَسَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (10) | 
| تفاوتشان نکند، چه آنها را بترسانى و چه نترسانى، ايمان نمىآورند. (10) | 
| إِنَّمَا تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَٰنَ بِالْغَيْبِ ۖ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ (11) | 
| تنها، تو کسى را بيم مىدهى که از قرآن پيروى کند و از خداى رحمان در نهان بترسد. چنين کس را به آمرزش و مزد کرامند مژده بده. (11) | 
| إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَىٰ وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ ۚ وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ (12) | 
| ما مُردگان را زنده مىکنيم. و هر کارى را که پيش از اين کردهاند و هر اثرى را که پديد آوردهاند، مىنويسيم و هر چيزى را در کتاب مبين شمار کردهايم. (12) | 
|  | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |