| سوره 52 | سوره مبارکه الطور | صفحه 524 |
|
| أَفَسِحْرٌ هَٰذَا أَمْ أَنْتُمْ لَا تُبْصِرُونَ (15) |
| آيا اين آتش که پيش روى شماست افسون است ، يا هنوز هم آن را توهّم و خيال مى انگاريد و آن را نمى بينيد ؟ (15) |
| اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاءٌ عَلَيْكُمْ ۖ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (16) |
| در آن بسوزيد ! اينک چه بر آن شکيبايى کنيد و چه شکيبايى نکنيد براى شما يکسان است; نه شکيبايى شما آن را از شما دور مى کند و نه زارى و بى تابى شما از شدّت آن مى کاهد ، زيرا به آنچه انجام داده ايد مجازات مى شويد . (16) |
| إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَعِيمٍ (17) |
| اين است فرجام کسانى که رستاخيز و رسالت پيامبران را دروغ مى انگارند; امّا تقوا پيشگان قطعاً در بوستان هاى بهشتى سکونت خواهند يافت و در ناز و نعمت فراوان خواهند بود . (17) |
| فَاكِهِينَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ (18) |
| ميوه هايى را که پروردگارشان به آنان ارزانى مى دارد دريافت مى کنند ] در حالى که [ پروردگارشان آنان را از عذاب دوزخ نگاه داشته است . (18) |
| كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (19) |
| به آنان مى گويند : به پاداش کارهاى پسنديده اى که انجام مى داديد ، گوارا بخوريد و بياشاميد و از هر نعمتى در کمال عافيت بهره بريد . (19) |
| مُتَّكِئِينَ عَلَىٰ سُرُرٍ مَصْفُوفَةٍ ۖ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِينٍ (20) |
| اين در حالى است که آنان بر تخت هاى رديف شده اى ، نشسته و بر بالش ها تکيه زده اند ، و حوريانى را که چشمانى سياه و درشت دارند ، قرين آنان ساخته ايم . (20) |
| وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَيْءٍ ۚ كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِينٌ (21) |
| و کسانى که ايمان آورده و فرزندانشان در ايمان از آنان پيروى کرده اند ، فرزندانشان را هر چند ايمانشان کمتر باشد ، در درجات بهشت به آنان ملحق مى کنيم تا مايه سرورشان گردد ، و هرگز از پاداش پدران نمى کاهيم ، زيرا هر کسى در گروِ کارى است که انجام داده است; پس بايد پاداش آن را دريافت کند و چيزى از آن کاسته نشود . (21) |
| وَأَمْدَدْنَاهُمْ بِفَاكِهَةٍ وَلَحْمٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ (22) |
| و پيوسته به بهشتيان هر نوع ميوه و گوشتى که بخواهند و بدان تمايل داشته باشند ارزانى مى داريم . (22) |
| يَتَنَازَعُونَ فِيهَا كَأْسًا لَا لَغْوٌ فِيهَا وَلَا تَأْثِيمٌ (23) |
| در آن جا براى نوشيدن شراب گرد مى آيند و جام شراب را از يکديگر مى ستانند; شرابى که در نوشيدنش نه ياوه گويى است و نه ارتکاب گناه . (23) |
| ۞ وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ غِلْمَانٌ لَهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَكْنُونٌ (24) |
| و نوجوانانى ويژه بهشتيان که همچون مرواريدهاى نهفته در صدف ، زيبا و شادابند ، براى خدمت بر گردشان مى گردند . (24) |
| وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ (25) |
| بهشتيان برخى روى به برخى ديگر کرده و از کار و بار يکديگر در دنيا و از آنچه آنان را به بهشت رهنمون شده است مى پرسند . (25) |
| قَالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ (26) |
| مى گويند : ما پيش از اين به خانواده خود علاقه مند بوديم و به سعادت آنها مى انديشيديم و همواره آنان را به حق فرا مى خوانديم . (26) |
| فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ (27) |
| پس خدا بر ما منّت نهاده و ما را به رحمت خود به بهشت درآورد و از عذاب سوزان نگاهمان داشت; (27) |
| إِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلُ نَدْعُوهُ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ (28) |
| چرا که ما پيش از اين او را به يکتايى مى خوانديم و اوست احسان کننده و مهربان . (28) |
| فَذَكِّرْ فَمَا أَنْتَ بِنِعْمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٍ وَلَا مَجْنُونٍ (29) |
| اى پيامبر ، اکنون که اين حقايق را براى تو يادآورى کرديم ، مردم را به فرجام کارشان تذکّر ده که تو به برکت نعمتى که پروردگارت به تو ارزانى داشته است کاهن و مجنون نيستى و نخواهى شد . (29) |
| أَمْ يَقُولُونَ شَاعِرٌ نَتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ (30) |
| بلکه مى گويند : محمّد شاعر است ، ما اضطراب مرگ را بر او انتظار مى بريم . (30) |
| قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُتَرَبِّصِينَ (31) |
| بگو : منتظر باشيد که رويدادى درخور خويش در پيش خواهيد داشت; من نيز مانند شما در انتظار آنم که عذابى از جانب خدا شما را فرا گيرد . (31) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |