| سوره 30 | سوره مبارکه الروم | صفحه 410 |
|
| وَلَئِنْ أَرْسَلْنَا رِيحًا فَرَأَوْهُ مُصْفَرًّا لَظَلُّوا مِنْ بَعْدِهِ يَكْفُرُونَ (51) |
| و اگر بادي [سوزان و زيانبار] بفرستيم، پس آن [کشت و زرع] را زرد شده ببينند، پس از آن [به جاي جبران گناهاني که سبب اين آسيب شده] ناسپاس مي شوند. (51) |
| فَإِنَّكَ لَا تُسْمِعُ الْمَوْتَىٰ وَلَا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعَاءَ إِذَا وَلَّوْا مُدْبِرِينَ (52) |
| [اينان که کفر را بر ايمان ترجيح داده اند، مانند مردگان اند] پس تو نمي تواني [دعوتت را] به مردگان بشنواني و نمي تواني دعوتت را به کران زماني که پشت کنان روي مي گردانند، بشنواني. (52) |
| وَمَا أَنْتَ بِهَادِ الْعُمْيِ عَنْ ضَلَالَتِهِمْ ۖ إِنْ تُسْمِعُ إِلَّا مَنْ يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا فَهُمْ مُسْلِمُونَ (53) |
| و تو هدايت کننده کوردلان از گمراهي شان نيستي، و جز به آنان که به آيات ما ايمان مي آورند و تسليم [فرمان ها و احکام ما] هستند، نمي تواني [دعوتت] را بشنواني. (53) |
| ۞ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ ضَعْفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْ بَعْدِ ضَعْفٍ قُوَّةً ثُمَّ جَعَلَ مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ ضَعْفًا وَشَيْبَةً ۚ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۖ وَهُوَ الْعَلِيمُ الْقَدِيرُ (54) |
| خداست که شما را از ناتواني آفريد، سپس بعد از ناتواني قدرت و نيرو داد، آن گاه بعد از نيرومندي و توانايي، ناتواني و پيري قرار داد؛ هرچه بخواهد مي آفريند و او دانا و تواناست. (54) |
| وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يُقْسِمُ الْمُجْرِمُونَ مَا لَبِثُوا غَيْرَ سَاعَةٍ ۚ كَذَٰلِكَ كَانُوا يُؤْفَكُونَ (55) |
| و روزي که قيامت برپا مي شود، مجرمان سوگند مي خورند که [فاصله مرگ تا قيامت را] جز ساعتي درنگ نکرده اند، اين گونه [که در قيامت دروغ مي گويند و منحرف از حقيقت هستند در دنيا نيز همواره از حق به باطل] منحرف مي شدند. (55) |
| وَقَالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَالْإِيمَانَ لَقَدْ لَبِثْتُمْ فِي كِتَابِ اللَّهِ إِلَىٰ يَوْمِ الْبَعْثِ ۖ فَهَٰذَا يَوْمُ الْبَعْثِ وَلَٰكِنَّكُمْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (56) |
| و کساني که دانش و ايمان به آنان داده شده است مي گويند: بي ترديد شما [بر طبق قضا و قدر ثبت شده] در کتاب خدا [لوح محفوظ] تا روز قيامت درنگ کرده ايد و اين روز قيامت است، ولي شما [به اينکه قيامت حق است] معرفت و دانش نداشتيد. (56) |
| فَيَوْمَئِذٍ لَا يَنْفَعُ الَّذِينَ ظَلَمُوا مَعْذِرَتُهُمْ وَلَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ (57) |
| پس در آن روز کساني که [به آيات ما و پيامبران] ستم کرده اند، عذرخواهي شان به آنان سود نمي دهد، و نه از آنان مي خواهند که [براي به دست آوردن خشنودي خدا] عذرخواهي کنند، (57) |
| وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِي هَٰذَا الْقُرْآنِ مِنْ كُلِّ مَثَلٍ ۚ وَلَئِنْ جِئْتَهُمْ بِآيَةٍ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا مُبْطِلُونَ (58) |
| و به راستي در اين قرآن براي مردم از هرگونه مثلي زديم. و اگر براي آنان معجزه اي [که خود درخواست دارند] بياوري آنان که کفر ورزيده اند، قطعاً خواهند گفت: شما جز باطل گرا نيستيد [و اين معجزه اي که آورديد، جز باطل نيست.] (58) |
| كَذَٰلِكَ يَطْبَعُ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ (59) |
| خدا اين گونه بر دل هاي کساني که معرفت و دانش ندارند مُهر [تيره بختي] مي نهد. (59) |
| فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ ۖ وَلَا يَسْتَخِفَّنَّكَ الَّذِينَ لَا يُوقِنُونَ (60) |
| پس [بر آزار و ياوه گويي اين تيره بختان] شکيبايي کن که يقيناً وعده خدا [در مورد ياري و پيروزي تو] حق است، و مبادا آنان که يقين [به وعده هاي حق و برپا شدن قيامت] ندارند تو را به ناشکيبايي و سبک سري وادارند. (60) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |