| سوره 95 | سوره مبارکه التين | صفحه 597 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
|
| وَالتِّينِ وَالزَّيْتُونِ (1) |
| قسم به انجير و زيتون [يا: قسم به سرزمين شام و بيت المقدس]، (1) |
| وَطُورِ سِينِينَ (2) |
| و سوگند به (طور سينين)، (2) |
| وَهَٰذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ (3) |
| و قسم به اين شهر امن [= مکه]، (3) |
| لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ (4) |
| که ما انسان را در بهترين صورت و نظام آفريديم، (4) |
| ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِينَ (5) |
| سپس او را به پايينترين مرحله بازگردانديم، (5) |
| إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (6) |
| مگر کساني که ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده اند که براي آنها پاداشي تمام نشدني است! (6) |
| فَمَا يُكَذِّبُكَ بَعْدُ بِالدِّينِ (7) |
| پس چه چيز سبب ميشود که بعد از اين همه (دلايل روشن) روز جزا را انکار کني؟! (7) |
| أَلَيْسَ اللَّهُ بِأَحْكَمِ الْحَاكِمِينَ (8) |
| آيا خداوند بهترين حکم کنندگان نيست؟! (8) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
|
| اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ (1) |
| بخوان به نام پروردگارت که (جهان را) آفريد، (1) |
| خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ (2) |
| همان کس که انسان را از خون بسته اي خلق کرد! (2) |
| اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ (3) |
| بخوان که پروردگارت (از همه) بزرگوارتر است، (3) |
| الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ (4) |
| همان کسي که بوسيله قلم تعليم نمود، (4) |
| عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ (5) |
| و به انسان آنچه را نميدانست ياد داد! (5) |
| كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَىٰ (6) |
| چنين نيست (که شما ميپنداريد) به يقين انسان طغيان ميکند، (6) |
| أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَىٰ (7) |
| از اينکه خود را بي نياز ببيند! (7) |
| إِنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ الرُّجْعَىٰ (8) |
| و به يقين بازگشت (همه) به سوي پروردگار تو است! (8) |
| أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَىٰ (9) |
| به من خبر ده آيا کسي که نهي ميکند، (9) |
| عَبْدًا إِذَا صَلَّىٰ (10) |
| بنده اي را به هنگامي که نماز ميخواند (آيا مستحق عذاب الهي نيست)؟! (10) |
| أَرَأَيْتَ إِنْ كَانَ عَلَى الْهُدَىٰ (11) |
| به من خبر ده اگر اين بنده به راه هدايت باشد، (11) |
| أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَىٰ (12) |
| يا مردم را به تقوا فرمان دهد (آيا نهي کردن او سزاوار است)؟! (12) |
| أَرَأَيْتَ إِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (13) |
| به من خبر ده اگر (اين طغيانگر) حق را انکار کند و به آن پشت نمايد (آيا مستحق مجازات الهي نيست)؟! (13) |
| أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَىٰ (14) |
| آيا او ندانست که خداوند (همه اعمالش را) ميبيند؟! (14) |
| كَلَّا لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِيَةِ (15) |
| چنان نيست که او خيال ميکند، اگر دست از کار خود برندارد، ناصيه اش [= موي پيش سرش] را گرفته (و به سوي عذاب ميکشانيم)، (15) |
| نَاصِيَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ (16) |
| همان ناصيه دروغگوي خطاکار را! (16) |
| فَلْيَدْعُ نَادِيَهُ (17) |
| سپس هر که را ميخواهد صدا بزند (تا ياريش کند)! (17) |
| سَنَدْعُ الزَّبَانِيَةَ (18) |
| ما هم بزودي ماموران دوزخ را صدا ميزنيم (تا او را به دوزخ افکنند)! (18) |
| كَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ ۩ (19) |
| چنان نيست (که آن طغيانگر ميپندارد)، هرگز او را اطاعت مکن، و سجده نما و (به خدا) تقرب جوي! (19) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |