| سوره 87 | سوره مبارکه الاعلى | صفحه 592 |
|
| بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (16) |
| ولي شما زندگي دنيا را مقدم ميداريد، (16) |
| وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ (17) |
| در حالي که آخرت بهتر و پايدارتر است! (17) |
| إِنَّ هَٰذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ (18) |
| اين دستورها در کتب آسماني پيشين (نيز) آمده است، (18) |
| صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ (19) |
| در کتب ابراهيم و موسي. (19) |
| سوره 88 | سوره مبارکه الغاشية | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
|
| هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ (1) |
| آيا داستان غاشيه [= روز قيامت که حوادث وحشتناکش همه را ميپوشاند] به تو رسيده است؟! (1) |
| وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ (2) |
| چهره هايي در آن روز خاشع و ذلتبارند، (2) |
| عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ (3) |
| آنها که پيوسته عمل کرده و خسته شده اند (و نتيجه اي عايدشان نشده است)، (3) |
| تَصْلَىٰ نَارًا حَامِيَةً (4) |
| و در آتش سوزان وارد ميگردند، (4) |
| تُسْقَىٰ مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ (5) |
| از چشمهاي بسيار داغ به آنان مينوشانند، (5) |
| لَيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِنْ ضَرِيعٍ (6) |
| غذائي جز از ضريع [= خار خشک تلخ و بدبو] ندارند، (6) |
| لَا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِنْ جُوعٍ (7) |
| غذايي که نه آنها را فربه ميکند و نه از گرسنگي ميرهاند! (7) |
| وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌ (8) |
| چهره هايي در آن روز شاداب و باطراوتند، (8) |
| لِسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ (9) |
| و از سعي و تلاش خود خشنودند، (9) |
| فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ (10) |
| در بهشتي عالي جاي دارند، (10) |
| لَا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً (11) |
| که در آن هيچ سخن لغو و بيهودهاي نميشنوند! (11) |
| فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ (12) |
| در آن چشمه اي جاري است، (12) |
| فِيهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ (13) |
| در آن تختهاي زيباي بلندي است، (13) |
| وَأَكْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ (14) |
| و قدحهايي (که در کنار اين چشمه) نهاده، (14) |
| وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ (15) |
| و بالشها و پشتيهاي صفداده شده، (15) |
| وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ (16) |
| و فرشهاي فاخر گسترده! (16) |
| أَفَلَا يَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ (17) |
| آيا آنان به شتر نمينگرند که چگونه آفريده شده است؟! (17) |
| وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ (18) |
| و به آسمان نگاه نميکنند که چگونه برافراشته شده؟! (18) |
| وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ (19) |
| و به کوه ها که چگونه در جاي خود نصب گرديده! (19) |
| وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ (20) |
| و به زمين که چگونه گسترده و هموار گشته است؟! (20) |
| فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌ (21) |
| پس تذکر ده که تو فقط تذکر دهنده اي! (21) |
| لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ (22) |
| تو سلطه گر بر آنان نيستي که (بر ايمان) مجبورشان کني، (22) |
| إِلَّا مَنْ تَوَلَّىٰ وَكَفَرَ (23) |
| مگر کسي که پشت کند و کافر شود، (23) |
| فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ (24) |
| که خداوند او را به عذاب بزرگ مجازات ميکند! (24) |
| إِنَّ إِلَيْنَا إِيَابَهُمْ (25) |
| به يقين بازگشت (همه) آنان به سوي ماست، (25) |
| ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُمْ (26) |
| و مسلما حسابشان (نيز) با ماست! (26) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |