| سوره 75 | سوره مبارکه القيامة | صفحه 578 |  
  | 
| كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ (20) | 
| چنين نيست که شما ميپنداريد (و دلايل معاد را کافي نميدانيد)، بلکه شما دنياي زودگذر را دوست داريد (و هوسراني بيقيد و شرط را)! (20) | 
| وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ (21) | 
| و آخرت را رها ميکنيد! (21) | 
| وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌ (22) | 
| (آري) در آن روز صورتهايي شاداب و مسرور است، (22) | 
| إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ (23) | 
| و به پروردگارش مينگرد! (23) | 
| وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ (24) | 
| و در آن روز صورتهايي عبوس و در هم کشيده است، (24) | 
| تَظُنُّ أَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ (25) | 
| زيرا ميداند عذابي در پيش دارد که پشت را در هم ميشکند! (25) | 
| كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ (26) | 
| چنين نيست (که انسان ميپندارد! او ايمان نمي آورد) تا موقعي که جان به گلوگاهش رسد، (26) | 
| وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ (27) | 
| و گفته شود: (آيا کسي هست که (اين بيمار را از مرگ) نجات دهد؟!) (27) | 
| وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ (28) | 
| و به جدائي از دنيا يقين پيدا کند، (28) | 
| وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ (29) | 
| و ساق پاها (از سختي جاندادن) به هم بپيچد! (29) | 
| إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ (30) | 
| (آري) در آن روز مسير همه بسوي (دادگاه) پروردگارت خواهد بود! (30) | 
| فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ (31) | 
| (در آن روز گفته ميشود:) او هرگز ايمان نياورد و نماز نخواند، (31) | 
| وَلَٰكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (32) | 
| بلکه تکذيب کرد و رويگردان شد، (32) | 
| ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ يَتَمَطَّىٰ (33) | 
| سپس بسوي خانواده خود بازگشت در حالي که متکبرانه قدم برميداشت! (33) | 
| أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ (34) | 
| (با اين اعمال) عذاب الهي براي تو شايستهتر است، شايستهتر! (34) | 
| ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ (35) | 
| سپس عذاب الهي براي تو شايستهتر است، شايستهتر! (35) | 
| أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدًى (36) | 
| آيا انسان گمان ميکند بيهدف رها ميشود؟! (36) | 
| أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنَىٰ (37) | 
| آيا او نطفهاي از مني که در رحم ريخته ميشود نبود؟! (37) | 
| ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ (38) | 
| سپس بصورت خون بسته در آمد، و خداوند او را آفريد و موزون ساخت، (38) | 
| فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَىٰ (39) | 
| و از او دو زوج مرد و زن آفريد! (39) | 
| أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ (40) | 
| آيا چنين کسي قادر نيست که مردگان را زنده کند؟! (40) | 
| سوره 76 | سوره مبارکه الانسان |   |  
  | 
| 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
 | 
| 
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر 
 | 
| هَلْ أَتَىٰ عَلَى الْإِنْسَانِ حِينٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُنْ شَيْئًا مَذْكُورًا (1) | 
| آيا زماني طولاني بر انسان گذشت که چيز قابل ذکري نبود؟! (1) | 
| إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَبْتَلِيهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِيعًا بَصِيرًا (2) | 
| ما انسان را از نطفه مختلطي آفريديم، و او را مي آزماييم، (بدين جهت) او را شنوا و بينا قرار داديم! (2) | 
| إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا (3) | 
| ما راه را به او نشان داديم، خواه شاکر باشد (و پذيرا گردد) يا ناسپاس! (3) | 
| إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ سَلَاسِلَ وَأَغْلَالًا وَسَعِيرًا (4) | 
| ما براي کافران، زنجيرها و غلها و شعله هاي سوزان آتش آماده کرده ايم! (4) | 
| إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا (5) | 
| به يقين ابرار (و نيکان) از جامي مينوشند که با عطر خوشي آميخته است، (5) | 
 | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |