| سوره 51 | سوره مبارکه الذاريات | صفحه 522 |
|
| ۞ قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ (31) |
| (ابراهيم) گفت: (ماموريت شما چيست اي فرستادگان (خدا)؟) (31) |
| قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُجْرِمِينَ (32) |
| گفتند: (ما به سوي قوم مجرمي فرستاده شده ايم. (32) |
| لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ طِينٍ (33) |
| تا باراني از (سنگ - گل) بر آنها بفرستيم، (33) |
| مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ (34) |
| سنگهايي که از ناحيه پروردگارت براي اسرافکاران نشان گذاشته شده است!) (34) |
| فَأَخْرَجْنَا مَنْ كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (35) |
| ما مومناني را که در آن شهرها(ي قوم لوط) زندگي ميکردند (قبل از نزول عذاب) خارج کرديم، (35) |
| فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ (36) |
| ولي جز يک خانواده باايمان در تمام آنها نيافتيم! (36) |
| وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (37) |
| و در آن (شهرهاي بلا ديده) نشانه اي روشن براي کساني که از عذاب دردناک ميترسند به جاي گذارديم. (37) |
| وَفِي مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ (38) |
| و در (زندگي) موسي نيز (نشانه و درس عبرتي بود) هنگامي که او را با دليلي آشکار به سوي فرعون فرستاديم، (38) |
| فَتَوَلَّىٰ بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (39) |
| اما او با تمام وجودش از وي روي برتافت و گفت: (اين مرد يا ساحر است يا ديوانه!) (39) |
| فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ (40) |
| از اين رو ما او و لشکريانش را گرفتيم و به دريا افکنديم در حالي که در خور سرزنش بود! (40) |
| وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ (41) |
| و (همچنين) در سرگذشت (عاد) (آيتي است) در آن هنگام که تندبادي بيباران بر آنها فرستاديم، (41) |
| مَا تَذَرُ مِنْ شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ (42) |
| که بر هيچ چيز نميگذشت مگر اينکه آن را همچون استخوانهاي پوسيده ميساخت. (42) |
| وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّىٰ حِينٍ (43) |
| و نيز در سرگذشت قوم (ثمود) عبرتي است در آن هنگام که به آنان گفته شد: (مدتي کوتاه بهره مند باشيد (و سپس منتظر عذاب)!) (43) |
| فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنْظُرُونَ (44) |
| آنها از فرمان پروردگارشان سرباز زدند، و صاعقه آنان را فراگرفت در حالي که (خيره خيره) نگاه ميکردند (بيآنکه قدرت دفاع داشته باشند)! (44) |
| فَمَا اسْتَطَاعُوا مِنْ قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنْتَصِرِينَ (45) |
| چنان بر زمين افتادند که توان برخاستن نداشتند و نتوانستند از کسي ياري طلبند! (45) |
| وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ (46) |
| همچنين قوم نوح را پيش از آنها هلاک کرديم، چرا که قوم فاسقي بودند! (46) |
| وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ (47) |
| و ما آسمان را با قدرت بنا کرديم، و همواره آن را وسعت ميبخشيم! (47) |
| وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ (48) |
| و زمين را گسترديم، و چه خوب گسترانندهاي هستيم! (48) |
| وَمِنْ كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (49) |
| و از هر چيز دو جفت آفريديم، شايد متذکر شويد! (49) |
| فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ (50) |
| پس به سوي خدا بگريزيد، که من از سوي او براي شما بيمدهندهاي آشکارم! (50) |
| وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ (51) |
| و با خدا معبود ديگري قرار ندهيد، که من براي شما از سوي او بيمدهندهاي آشکارم! (51) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |