| سوره 24 | سوره مبارکه النور | صفحه 351 |
|
| إِنَّ الَّذِينَ جَاءُوا بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِنْكُمْ ۚ لَا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَكُمْ ۖ بَلْ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ ۚ لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ مَا اكْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ ۚ وَالَّذِي تَوَلَّىٰ كِبْرَهُ مِنْهُمْ لَهُ عَذَابٌ عَظِيمٌ (11) |
| مسلما کساني که آن تهمت عظيم را عنوان کردند گروهي (متشکل و توطئهگر) از شما بودند، اما گمان نکنيد اين ماجرا براي شما بد است، بلکه خير شما در آن است، آنها هر کدام سهم خود را از اين گناهي که مرتکب شدند دارند، و از آنان کسي که بخش مهم آن را بر عهده داشت عذاب عظيمي براي اوست! (11) |
| لَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ ظَنَّ الْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بِأَنْفُسِهِمْ خَيْرًا وَقَالُوا هَٰذَا إِفْكٌ مُبِينٌ (12) |
| چرا هنگامي که اين (تهمت) را شنيديد، مردان و زنان با ايمان نسبت به خود (و کسي که همچون خود آنها بود) گمان خير نبردند و نگفتند اين دروغي بزرگ و آشکار است؟! (12) |
| لَوْلَا جَاءُوا عَلَيْهِ بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاءَ ۚ فَإِذْ لَمْ يَأْتُوا بِالشُّهَدَاءِ فَأُولَٰئِكَ عِنْدَ اللَّهِ هُمُ الْكَاذِبُونَ (13) |
| چرا چهار شاهد براي آن نياوردند؟! اکنون که اين گواهان را نياوردند، آنان در پيشگاه خدا دروغگويانند! (13) |
| وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ لَمَسَّكُمْ فِي مَا أَفَضْتُمْ فِيهِ عَذَابٌ عَظِيمٌ (14) |
| و اگر فضل و رحمت الهي در دنيا و آخرت شامل شما نميشد، بخاطر اين گناهي که کرديد عذاب سختي به شما ميرسيد! (14) |
| إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِكُمْ وَتَقُولُونَ بِأَفْوَاهِكُمْ مَا لَيْسَ لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ وَتَحْسَبُونَهُ هَيِّنًا وَهُوَ عِنْدَ اللَّهِ عَظِيمٌ (15) |
| به خاطر بياوريد زماني را که اين شايعه را از زبان يکديگر ميگرفتيد، و با دهان خود سخني ميگفتيد که به آن يقين نداشتيد، و آن را کوچک ميپنداشتيد در حالي که نزد خدا بزرگ است! (15) |
| وَلَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ قُلْتُمْ مَا يَكُونُ لَنَا أَنْ نَتَكَلَّمَ بِهَٰذَا سُبْحَانَكَ هَٰذَا بُهْتَانٌ عَظِيمٌ (16) |
| چرا هنگامي که آن را شنيديد نگفتيد: (ما حق نداريم که به اين سخن تکلم کنيم، خداوندا منزهي تو، اين بهتان بزرگي است)؟! (16) |
| يَعِظُكُمُ اللَّهُ أَنْ تَعُودُوا لِمِثْلِهِ أَبَدًا إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (17) |
| خداوند شما را اندرز ميدهد که هرگز چنين کاري را تکرار نکنيد اگر ايمان داريد! (17) |
| وَيُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ ۚ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (18) |
| و خداوند آيات را براي شما بيان ميکند، و خدا دانا و حکيم است. (18) |
| إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشِيعَ الْفَاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۚ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (19) |
| کساني که دوست دارند زشتيها در ميان مردم با ايمان شيوع يابد، عذاب دردناکي براي آنان در دنيا و آخرت است، و خداوند ميداند و شما نميدانيد! (19) |
| وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ وَأَنَّ اللَّهَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ (20) |
| و اگر فضل و رحمت الهي شامل حال شما نبود و اينکه خدا مهربان و رحيم است (مجازات سختي دامانتان را ميگرفت)! (20) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |