| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 3 |
|
| إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (6) |
| کساني که کافر شدند، براي آنان تفاوت نميکند که آنان را (از عذاب الهي) بترساني يا نترساني، ايمان نخواهند آورد. (6) |
| خَتَمَ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَعَلَىٰ سَمْعِهِمْ ۖ وَعَلَىٰ أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (7) |
| خدا بر دلها و گوشهاي آنان مهر نهاده، و بر چشمهايشان پردهاي افکنده شده، و عذاب بزرگي در انتظار آنهاست. (7) |
| وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ وَبِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَمَا هُمْ بِمُؤْمِنِينَ (8) |
| گروهي از مردم کساني هستند که ميگويند: (به خدا و روز رستاخيز ايمان آورده ايم. ) در حالي که ايمان ندارند. (8) |
| يُخَادِعُونَ اللَّهَ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَمَا يَخْدَعُونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ (9) |
| ميخواهند خدا و مومنان را فريب دهند، در حالي که جز خودشان را فريب نميدهند، (اما) نميفهمند. (9) |
| فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزَادَهُمُ اللَّهُ مَرَضًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ (10) |
| در دلهاي آنان يک نوع بيماري است، خداوند بر بيماري آنان افزوده، و به خاطر دروغهايي که ميگفتند، عذاب دردناکي در انتظار آنهاست. (10) |
| وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ (11) |
| و هنگامي که به آنان گفته شود: (در زمين فساد نکنيد) ميگويند: (ما فقط اصلاحکنندهايم)! (11) |
| أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَلَٰكِنْ لَا يَشْعُرُونَ (12) |
| آگاه باشيد اينها همان مفسدانند، ولي نميفهمند. (12) |
| وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا كَمَا آمَنَ النَّاسُ قَالُوا أَنُؤْمِنُ كَمَا آمَنَ السُّفَهَاءُ ۗ أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَاءُ وَلَٰكِنْ لَا يَعْلَمُونَ (13) |
| و هنگامي که به آنان گفته شود: (همانند (ساير) مردم ايمان بياوريد!) ميگويند: (آيا همچون ابلهان ايمان بياوريم؟!*) بدانيد اينها همان ابلهانند ولي نميدانند! (13) |
| وَإِذَا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا إِلَىٰ شَيَاطِينِهِمْ قَالُوا إِنَّا مَعَكُمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِئُونَ (14) |
| و هنگامي که افراد باايمان را ملاقات ميکنند، و ميگويند: (ما ايمان آورده ايم!) (ولي) هنگامي که با شيطانهاي خود خلوت ميکنند، ميگويند: (ما با شمائيم! ما فقط (آنها را) مسخره ميکنيم!) (14) |
| اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَيَمُدُّهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ (15) |
| خداوند آنان را استهزا ميکند، و آنها را در طغيانشان نگه ميدارد، تا سرگردان شوند. (15) |
| أُولَٰئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الضَّلَالَةَ بِالْهُدَىٰ فَمَا رَبِحَتْ تِجَارَتُهُمْ وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ (16) |
| آنان کساني هستند که (هدايت) را به (گمراهي) فروختهاند، و (اين) تجارت آنها سودي نداده، و هدايت نيافتهاند. (16) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |