| سوره 15 | سوره مبارکه الحجر | صفحه 263 |
|
| وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِي السَّمَاءِ بُرُوجًا وَزَيَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِينَ (16) |
| ما در آسمان برجهايي قرار داديم، و آن را براي بينندگان آراستيم. (16) |
| وَحَفِظْنَاهَا مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ (17) |
| و آن را از هر شيطان رانده شدهاي حفظ کرديم، (17) |
| إِلَّا مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ مُبِينٌ (18) |
| مگر آن کس که استراق سمع کند (و دزدانه گوش فرا دهد) که (شهاب مبين) او را تعقيب ميکند (و ميراند) (18) |
| وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ شَيْءٍ مَوْزُونٍ (19) |
| و زمين را گسترديم، و در آن کوه هاي ثابتي افکنديم، و از هر گياه موزون، در آن رويانديم، (19) |
| وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ وَمَنْ لَسْتُمْ لَهُ بِرَازِقِينَ (20) |
| و براي شما انواع وسايل زندگي در آن قرار داديم، همچنين براي کساني که شما نميتوانيد به آنها روزي دهيد! (20) |
| وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا عِنْدَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ (21) |
| و خزائن همه چيز، تنها نزد ماست، ولي ما جز به اندازه معين آن را نازل نميکنيم! (21) |
| وَأَرْسَلْنَا الرِّيَاحَ لَوَاقِحَ فَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَسْقَيْنَاكُمُوهُ وَمَا أَنْتُمْ لَهُ بِخَازِنِينَ (22) |
| ما بادها را براي بارور ساختن (ابرها و گياهان) فرستاديم، و از آسمان آبي نازل کرديم، و شما را با آن سيراب ساختيم، در حالي که شما توانايي حفظ و نگهداري آن را نداشتيد! (22) |
| وَإِنَّا لَنَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَنَحْنُ الْوَارِثُونَ (23) |
| ماييم که زنده ميکنيم و ميميرانيم، و ماييم وارث (همه جهان)! (23) |
| وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِينَ مِنْكُمْ وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرِينَ (24) |
| ما، هم پيشينيان شما را دانستيم، و هم متاخران را! (24) |
| وَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ ۚ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ (25) |
| پروردگار تو، قطعا آنها را (در قيامت) جمع و محشور ميکند، چرا که او حکيم و داناست! (25) |
| وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ (26) |
| ما انسان را از گل خشکيده اي (همچون سفال) که از گل بد بوي (تيره رنگي) گرفته شده بود آفريديم! (26) |
| وَالْجَانَّ خَلَقْنَاهُ مِنْ قَبْلُ مِنْ نَارِ السَّمُومِ (27) |
| و جن را پيش از آن، از آتش گرم و سوزان خلق کرديم! (27) |
| وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِنْ صَلْصَالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ (28) |
| و (به خاطر بياور) هنگامي که پروردگارت به فرشتگان گفت: (من بشري را از گل خشکيده اي که از گل بدبويي گرفته شده، مي آفرينم. (28) |
| فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ (29) |
| هنگامي که کار آن را به پايان رساندم، و در او از روح خود (يک روح شايسته و بزرگ) دميدم، همگي براي او سجده کنيد!) (29) |
| فَسَجَدَ الْمَلَائِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ (30) |
| همه فرشتگان، بي استثنا، سجده کردند. (30) |
| إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَىٰ أَنْ يَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ (31) |
| جز ابليس، که ابا کرد از اينکه با سجدهکنندگان باشد. (31) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |