| سوره 15 | سوره مبارکه الحجر | صفحه 262 |  
  | 
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
 | 
| به نام خداوند بخشنده بخشايشگر 
 | 
| الر ۚ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ وَقُرْآنٍ مُبِينٍ (1) | 
| الر، اين آيات کتاب، و قرآن مبين است. (1) | 
| رُبَمَا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ كَانُوا مُسْلِمِينَ (2) | 
| کافران (هنگامي که آثار شوم اعمال خود را ببينند،) چه بسا آرزو ميکنند که اي کاش مسلمان بودند! (2) | 
| ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا وَيَتَمَتَّعُوا وَيُلْهِهِمُ الْأَمَلُ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (3) | 
| بگذار آنها بخورند، و بهره گيرند، و آرزوها آنان را غافل سازد، ولي بزودي خواهند فهميد! (3) | 
| وَمَا أَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَةٍ إِلَّا وَلَهَا كِتَابٌ مَعْلُومٌ (4) | 
| ما اهل هيچ شهر و دياري را هلاک نکرديم مگر اينکه اجل معين (و زمان تغيير ناپذيري) داشتند! (4) | 
| مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ (5) | 
| هيچ گروهي از اجل خود پيشي نميگيرد، و از آن عقب نخواهد افتاد! (5) | 
| وَقَالُوا يَا أَيُّهَا الَّذِي نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ (6) | 
| و گفتند: (اي کسي که (ذکر) [= قرآن] بر او نازل شده، مسلما تو ديوانهاي! (6) | 
| لَوْ مَا تَأْتِينَا بِالْمَلَائِكَةِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (7) | 
| اگر راست ميگويي، چرا فرشتگان را نزد ما نميزوري؟!) (7) | 
| مَا نُنَزِّلُ الْمَلَائِكَةَ إِلَّا بِالْحَقِّ وَمَا كَانُوا إِذًا مُنْظَرِينَ (8) | 
| (اما اينها بايد بدانند) ما فرشتگان را، جز بحق، نازل نميکنيم،،و هرگاه نازل شوند، ديگر به اينها مهلت داده نميشود (،و در صورت انکار، به عذاب الهي نابود ميگردند)! (8) | 
| إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ (9) | 
| ما قرآن را نازل کرديم، و ما بطور قطع نگهدار آنيم! (9) | 
| وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ فِي شِيَعِ الْأَوَّلِينَ (10) | 
| ما پيش از تو (نيز) پيامبراني در ميان امتهاي نخستين فرستاديم. (10) | 
| وَمَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (11) | 
| هيچ پيامبري به سراغ آنها نمي آمد مگر اينکه او را مسخره ميکردند. (11) | 
| كَذَٰلِكَ نَسْلُكُهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ (12) | 
| ما اينچنين (و از هر طريق ممکن) قرآن را به درون دلهاي مجرمان راه ميدهيم! (12) | 
| لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ ۖ وَقَدْ خَلَتْ سُنَّةُ الْأَوَّلِينَ (13) | 
| (اما با اين حال،) آنها به آن ايمان نمي آورند، روش اقوام پيشين نيز چنين بود! (13) | 
| وَلَوْ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَابًا مِنَ السَّمَاءِ فَظَلُّوا فِيهِ يَعْرُجُونَ (14) | 
| و اگر دري از آسمان به روي آنان بگشاييم، و آنها پيوسته در آن بالا روند. (14) | 
| لَقَالُوا إِنَّمَا سُكِّرَتْ أَبْصَارُنَا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌ مَسْحُورُونَ (15) | 
| باز ميگويند: (ما را چشمبندي کرده اند، بلکه ما (سر تا پا) سحر شده ايم!) (15) | 
 | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |