| سوره 35 | سوره مبارکه فاطر | صفحه 439 |
|
| هُوَ الَّذِي جَعَلَكُمْ خَلَائِفَ فِي الْأَرْضِ ۚ فَمَنْ كَفَرَ فَعَلَيْهِ كُفْرُهُ ۖ وَلَا يَزِيدُ الْكَافِرِينَ كُفْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ إِلَّا مَقْتًا ۖ وَلَا يَزِيدُ الْكَافِرِينَ كُفْرُهُمْ إِلَّا خَسَارًا (39) |
| او کسي است که شما را در زمين جانشينان [ديگران] قرار داد. پس کسي که کافر شود کفرش به زيان خود اوست، و کافران را کفرشان نزد پروردگارشان جز دشمني و خشم نمي افزايد، و کافران را کفرشان جز خسارت اضافه نمي کند. (39) |
| قُلْ أَرَأَيْتُمْ شُرَكَاءَكُمُ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَرُونِي مَاذَا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ أَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِي السَّمَاوَاتِ أَمْ آتَيْنَاهُمْ كِتَابًا فَهُمْ عَلَىٰ بَيِّنَتٍ مِنْهُ ۚ بَلْ إِنْ يَعِدُ الظَّالِمُونَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا إِلَّا غُرُورًا (40) |
| بگو: از [قدرت و تدبير] معبودانتان که به جاي خدا مي پرستيد، مرا خبر دهيد، به من نشان دهيد که چه چيزي از زمين را آفريده اند يا اينکه شرکتي [با خدا] در آفرينش آسمان ها دارند، يا به آنان کتابي داده ايم که از آن [بر حقّانيّت اعتقاد و ادعاي خود] دليل و برهاني دارند؟ [چنين نيست] بلکه ستمکاران يکديگر را جز از روي فريب وعده نمي دهند. (40) |
| ۞ إِنَّ اللَّهَ يُمْسِكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ أَنْ تَزُولَا ۚ وَلَئِنْ زَالَتَا إِنْ أَمْسَكَهُمَا مِنْ أَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ ۚ إِنَّهُ كَانَ حَلِيمًا غَفُورًا (41) |
| يقيناً خدا آسمان ها و زمين را از اينکه از جاي خود منحرف شوند [و فرو ريزند] نگه مي دارد. و اگر منحرف شوند هيچ کس بعد از او نمي تواند نگاهشان دارد؛ مسلماً خدا همواره بردبار و بسيار آمرزنده است. (41) |
| وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَئِنْ جَاءَهُمْ نَذِيرٌ لَيَكُونُنَّ أَهْدَىٰ مِنْ إِحْدَى الْأُمَمِ ۖ فَلَمَّا جَاءَهُمْ نَذِيرٌ مَا زَادَهُمْ إِلَّا نُفُورًا (42) |
| و [مشرکان] با سخت ترين سوگندهايشان به خدا سوگند خوردند که اگر بيم دهنده اي به سوي آنان آيد هدايت يافته ترين ها خواهند بود، پس چون [پيامبري] بيم دهنده براي آنان آمد، آنان را [دعوت او] جز نفرت و دوري از هدايت نيفزود. (42) |
| اسْتِكْبَارًا فِي الْأَرْضِ وَمَكْرَ السَّيِّئِ ۚ وَلَا يَحِيقُ الْمَكْرُ السَّيِّئُ إِلَّا بِأَهْلِهِ ۚ فَهَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا سُنَّتَ الْأَوَّلِينَ ۚ فَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِيلًا ۖ وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَحْوِيلًا (43) |
| اين نفرت به سبب گردن کشي و تکبّر آنان در زمين و نيرنگ زشتشان بود؛ و نيرنگ زشت جز اهلش را احاطه نمي کند. پس آيا جز سنت [جاري شده در] پيشينيان را [که هلاکتشان به سبب تکبّرشان بود] انتظار دارند؟ پس هرگز براي سنت خدا تبديلي نمي يابي، و هرگز براي سنت خدا دگرگوني نخواهي يافت. (43) |
| أَوَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَكَانُوا أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً ۚ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُعْجِزَهُ مِنْ شَيْءٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الْأَرْضِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَلِيمًا قَدِيرًا (44) |
| آيا در زمين گردش نکردند تا بنگرند سرانجام کساني که پيش از اينان زندگي مي کردند و از اينان نيرومندتر بودند چگونه بود؟ و هيچ چيز در آسمان ها و زمين نيست که بتواند خدا را عاجز کند [تا از دسترس قدرت او بيرون رود]؛ زيرا او همواره دانا و تواناست. (44) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |