| سوره 112 | سوره مبارکه الاخلاص (توحید) | صفحه 604 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (1) |
| بگو: اوست خداى يکتا، (1) |
| اللَّهُ الصَّمَدُ (2) |
| خداى که در حاجت به او رو کنند، (2) |
| لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ (3) |
| نه زاده است و نه زاده شده، (3) |
| وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ (4) |
| و نه هيچ کس همتاى اوست. (4) |
| سوره 113 | سوره مبارکه الفلق | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1) |
| بگو: به پروردگار صبحگاه پناه مى‌برم، (1) |
| مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ (2) |
| از شر آنچه بيافريده است، (2) |
| وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (3) |
| و از شر شب چون درآيد، (3) |
| وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ (4) |
| و از شر جادوگرانى که در گره‌ها افسون مى‌دمند، (4) |
| وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (5) |
| از شر حسود چون رشک مى‌ورزد. (5) |
| سوره 114 | سوره مبارکه الناس | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (1) |
| بگو: به پروردگار مردم پناه مى‌برم، (1) |
| مَلِكِ النَّاسِ (2) |
| فرمانرواى مردم، (2) |
| إِلَٰهِ النَّاسِ (3) |
| خداى مردم، (3) |
| مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (4) |
| از شر وسوسه وسوسه‌گر نهانى، (4) |
| الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ (5) |
| آن که در دلهاى مردم وسوسه مى‌کند، (5) |
| مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ (6) |
| خواه از جنيان باشد يا از آدميان. (6) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |