| سوره 42 | سوره مبارکه الشورى | صفحه 489 |  
  | 
| وَكَذَٰلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ رُوحًا مِنْ أَمْرِنَا ۚ مَا كُنْتَ تَدْرِي مَا الْكِتَابُ وَلَا الْإِيمَانُ وَلَٰكِنْ جَعَلْنَاهُ نُورًا نَهْدِي بِهِ مَنْ نَشَاءُ مِنْ عِبَادِنَا ۚ وَإِنَّكَ لَتَهْدِي إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (52) | 
| همچنين کلام خود را به فرمان خود به تو وحى کرديم. تو نمىدانستى کتاب و ايمان چيست. ولى ما آن را نورى ساختيم تا هر يک از بندگانمان را که بخواهيم بدان هدايت کنيم و تو به راه راست راه مىنمايى، (52) | 
| صِرَاطِ اللَّهِ الَّذِي لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ أَلَا إِلَى اللَّهِ تَصِيرُ الْأُمُورُ (53) | 
| راه آن خدايى که از آن اوست هر چه در آسمانها و زمين است. آگاه باشيد که همه کارها به خدا باز مىگردد. (53) | 
| سوره 43 | سوره مبارکه الزخرف |   |  
  | 
| 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
 | 
| 
به نام خداوند بخشنده مهربان
 | 
| حم (1) | 
| حا، ميم. (1) | 
| وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ (2) | 
| سوگند به اين کتاب روشنگر. (2) | 
| إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (3) | 
| ما اين کتاب را قرآنى عربى قرار داديم، باشد که به عقل دريابيد. (3) | 
| وَإِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ (4) | 
| و آن در امالکتاب است در نزد ما؛ کتابى ارجمند و حکمتآميز. (4) | 
| أَفَنَضْرِبُ عَنْكُمُ الذِّكْرَ صَفْحًا أَنْ كُنْتُمْ قَوْمًا مُسْرِفِينَ (5) | 
| آيا بدان سبب که مردمى گزافکار هستيد، از شما اعراض کنيم و قرآن را از شما دريغ داريم؟ (5) | 
| وَكَمْ أَرْسَلْنَا مِنْ نَبِيٍّ فِي الْأَوَّلِينَ (6) | 
| به ميان پيشينيان پيامبران بسيارى فرستاديم. (6) | 
| وَمَا يَأْتِيهِمْ مِنْ نَبِيٍّ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (7) | 
| و هيچ پيامبرى بر آنها مبعوث نمىشد مگر آنکه مسخرهاش مىکردند. (7) | 
| فَأَهْلَكْنَا أَشَدَّ مِنْهُمْ بَطْشًا وَمَضَىٰ مَثَلُ الْأَوَّلِينَ (8) | 
| آنها را که از ايشان نيرومندتر بودند هلاک کرديم. و داستان پيشينيان گذشت. (8) | 
| وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ (9) | 
| اگر از آنها بپرسى: چه کسى آسمانها و زمين را آفريده است؟ مىگويند: آنها را آن پيروزمند دانا آفريده است. (9) | 
| الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَجَعَلَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (10) | 
| آن که زمين را بستر شما ساخت و برايتان راهها در آن پديد آورد، باشد که هدايت شويد. (10) | 
 | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |