| سوره 50 | سوره مبارکه ق | صفحه 520 |  
  | 
| وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُمْ بَطْشًا فَنَقَّبُوا فِي الْبِلَادِ هَلْ مِنْ مَحِيصٍ (36) | 
| پيش از آنها چه مردمى را که نيرومندتر بودند و در شهرها سير و جستجو مىکردند، به هلاکت آوردهايم. آيا راه گريزى هست؟ (36) | 
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَذِكْرَىٰ لِمَنْ كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ (37) | 
| در اين سخن براى صاحبدلان يا آنان که با حضور گوش فرا مىدارند، اندرزى است. (37) | 
| وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَمَا مَسَّنَا مِنْ لُغُوبٍ (38) | 
| ما آسمانها و زمين و آنچه را ميان آنهاست در شش روز آفريديم و هيچ خستگى بما نرسيد. (38) | 
| فَاصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ (39) | 
| در برابر آنچه مىگويند، پايدارى کن. و در ستايش پروردگارت پيش از برآمدن آفتاب و پيش از غروب آن تسبيح گوى. (39) | 
| وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَارَ السُّجُودِ (40) | 
| و نيز در پارهاى از شب و بعد از هر سجده او را تسبيح گوى. (40) | 
| وَاسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِنْ مَكَانٍ قَرِيبٍ (41) | 
| و آنگاه که منادى از مکانى نزديک ندا مىدهد گوش فرادار. (41) | 
| يَوْمَ يَسْمَعُونَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ۚ ذَٰلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ (42) | 
| روزى که آن آواز سهمناک را به حق مىشنوند، آن روز، روز بيرونشدن از گور است. (42) | 
| إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَإِلَيْنَا الْمَصِيرُ (43) | 
| ما زنده مىکنيم و مىميرانيم و بازگشت نزد ماست. (43) | 
| يَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ۚ ذَٰلِكَ حَشْرٌ عَلَيْنَا يَسِيرٌ (44) | 
| روزى که زمين بشکافد و آنها به شتاب بيرون آيند. و اين گرد آورى براى ما آسان است. (44) | 
| نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ ۖ وَمَا أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبَّارٍ ۖ فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ يَخَافُ وَعِيدِ (45) | 
| ما به آنچه مىگويند داناتريم و تو به آنها زور نمىگويى. پس هر که را از وعده عذاب من مىترسد به قرآن اندرز ده. (45) | 
| سوره 51 | سوره مبارکه الذاريات |   |  
  | 
| 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
 | 
| 
به نام خداوند بخشنده مهربان
 | 
| وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا (1) | 
| سوگند به بادهايى که خاک مىپراکنند. (1) | 
| فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا (2) | 
| سوگند به ابرهاى گرانبار. (2) | 
| فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا (3) | 
| سوگند به کشتيهايى که به آسانى روانند، (3) | 
| فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا (4) | 
| و سوگند به فرشتگانى که تقسيمکننده کارهايند. (4) | 
| إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ (5) | 
| که آنچه شما را وعده مىدهند راست است، (5) | 
| وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ (6) | 
| و روز جزا آمدنى است. (6) | 
 | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |