| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 63 |
|
| وَكَيْفَ تَكْفُرُونَ وَأَنْتُمْ تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ آيَاتُ اللَّهِ وَفِيكُمْ رَسُولُهُ ۗ وَمَنْ يَعْتَصِمْ بِاللَّهِ فَقَدْ هُدِيَ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (101) |
| چگونه کافر مى‌شويد در حالى که آيات خدا بر شما خوانده مى شود و رسول او در ميان شماست؟ و هر که به خدا تمسک جويد به راه راست هدايت شده است. (101) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنْتُمْ مُسْلِمُونَ (102) |
| اى کسانى که ايمان آورده‌ايد، آنچنان که شايسته ترس از خداست از او بترسيد و جز در مسلمانى نميريد. (102) |
| وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا ۚ وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَكُنْتُمْ عَلَىٰ شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْهَا ۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (103) |
| و همگان دست در ريسمان خدا زنيد و پراکنده مشويد و از نعمتى که خدا بر شما ارزانى داشته است ياد کنيد: آن هنگام که دشمن يکديگر بوديد و او دلهايتان را به هم مهربان ساخت و به لطف او برادر شديد. و بر لبه پرتگاهى از آتش بوديد، خدا شما را از آن برهانيد. خدا آيات خود را براى شما اينچنين بيان مى‌کند، شايد هدايت يابيد. (103) |
| وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (104) |
| بايد که از ميان شما گروهى باشند که به خير دعوت کنند و امر به معروف و نهى از منکر کنند. اينان رستگارانند. (104) |
| وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ ۚ وَأُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (105) |
| همانند آن کسان مباشيد که پس از آنکه آيات روشن خدا بر آنها آشکار شد، پراکنده گشتند و با يکديگر اختلاف ورزيدند، البته براى اينان عذابى بزرگ خواهد بود. (105) |
| يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌ ۚ فَأَمَّا الَّذِينَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَكَفَرْتُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ (106) |
| آن روز که گروهى سپيدروى و گروهى سيه‌روى شوند به آنان که سيه‌روى شده‌اند مى‌گويند: آيا شما پس از ايمان آوردنتان کافر شديد؟ به سبب کافر شدنتان بچشيد عذاب خدا را. (106) |
| وَأَمَّا الَّذِينَ ابْيَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِي رَحْمَةِ اللَّهِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (107) |
| اما آنان که سپيدروى شده‌اند، همواره غرق در رحمت پروردگار باشند. (107) |
| تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ ۗ وَمَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْمًا لِلْعَالَمِينَ (108) |
| اينها آيات خداست که به حق بر تو فرو مى‌خوانيم. و خدا به مردم جهان ستم روا نمى‌دارد. (108) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |