| سوره 78 | سوره مبارکه النبا | صفحه 583 |
|
| إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا (31) |
| پرهيزگاران را جايى است در امان از هر آسيب؛ (31) |
| حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا (32) |
| بستانها و تاکستانها، (32) |
| وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا (33) |
| و دخترانى همسال، با پستانهاى برآمده، (33) |
| وَكَأْسًا دِهَاقًا (34) |
| و جامهاى پر. (34) |
| لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا (35) |
| نه سخن بيهوده شنوند و نه دروغ. (35) |
| جَزَاءً مِنْ رَبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا (36) |
| و اين پاداشى است کافى، از جانب پروردگارت. (36) |
| رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَٰنِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا (37) |
| پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آنهاست. آن خداى رحمان، که کس را به او ياراى خطاب نباشد. (37) |
| يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ۖ لَا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا (38) |
| روزى که روح و فرشتگان به صف مى‌ايستند، و کس سخن نمى‌گويد مگر آنکه خداى رحمان به او رخصت دهد و او سخن به صواب گويد. (38) |
| ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ ۖ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ مَآبًا (39) |
| آن روز روزى است آمدنى. پس هر که خواهد به سوى پروردگارش بازگردد. (39) |
| إِنَّا أَنْذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ تُرَابًا (40) |
| ما شما را از عذابى نزديک مى‌ترسانيم: روزى که آدمى هر چه را پيشاپيش فرستاده است مى‌نگرد و کافر مى‌گويد: اى کاش من خاک مى‌بودم. (40) |
| سوره 79 | سوره مبارکه النازعات | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا (1) |
| سوگند به فرشتگانى که جانها را به قوت مى‌گيرند، (1) |
| وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا (2) |
| و سوگند به فرشتگانى که جانها را به آسانى مى‌گيرند، (2) |
| وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا (3) |
| و سوگند به فرشتگانى که شناورند، (3) |
| فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا (4) |
| و سوگند به فرشتگانى که بر ديوان پيشى مى‌گيرند، (4) |
| فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا (5) |
| و سوگند به آنها که تدبير کارها مى‌کنند، (5) |
| يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ (6) |
| که آن روز که نخستين نفخه قيامت زمين را بلرزاند، (6) |
| تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ (7) |
| و نفخه دوم از پس آن بيايد، (7) |
| قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ (8) |
| در آن روز دلهايى در هراس باشند، (8) |
| أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ (9) |
| و نشان خشوع در ديدگان نمايان. (9) |
| يَقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ (10) |
| مى‌گويند: آيا ما به حالت نخستين بازمى‌گرديم، (10) |
| أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا نَخِرَةً (11) |
| آنگاه که استخوانهايى پوسيده بوديم؟ (11) |
| قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ (12) |
| گويند: اين بازگشت ما بازگشتى است زيان‌آور. (12) |
| فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ (13) |
| جز اين نيست که تنها يک بانگ برمى‌آيد، (13) |
| فَإِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ (14) |
| و آنها خود را در آن صحرا خواهند يافت. (14) |
| هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ (15) |
| آيا داستان موسى به تو رسيده است؟ (15) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |