| سوره 76 | سوره مبارکه الانسان | صفحه 579 |
|
| عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفْجِيرًا (6) |
| چشمه‌اى که بندگان خدا از آن مى‌نوشند و آن را به هر جاى که خواهند روان مى‌سازند. (6) |
| يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا (7) |
| به نذر وفا مى‌کنند و از روزى که شر آن همه جا را گرفته است مى‌ترسند. (7) |
| وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا (8) |
| و طعام را در حالى که خود دوستش دارند به مسکين و يتيم و اسير مى‌خورانند: (8) |
| إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا (9) |
| جز اين نيست که شما را براى خدا اطعام مى‌کنيم و از شما نه پاداشى مى‌خواهيم نه سپاسى. (9) |
| إِنَّا نَخَافُ مِنْ رَبِّنَا يَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِيرًا (10) |
| ما از پروردگار خود مى‌ترسيم، در روزى که آن روز عبوس و سخت و هولناک است. (10) |
| فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَٰلِكَ الْيَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا (11) |
| خدا ايشان را از شر آن روز نگه داشت و آنان را طراوت و شادمانى بخشيد. (11) |
| وَجَزَاهُمْ بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِيرًا (12) |
| به پاداش صبرى که کرده‌اند پاداششان را بهشت و حرير داد. (12) |
| مُتَّكِئِينَ فِيهَا عَلَى الْأَرَائِكِ ۖ لَا يَرَوْنَ فِيهَا شَمْسًا وَلَا زَمْهَرِيرًا (13) |
| در آنجا بر تختها تکيه زده‌اند نه هيچ آفتابى مى‌بينند و نه سرمايى. (13) |
| وَدَانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلَالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِيلًا (14) |
| سايه‌هاى درختانش بر سرشان افتاده و ميوه‌هايش به فرمانشان باشد. (14) |
| وَيُطَافُ عَلَيْهِمْ بِآنِيَةٍ مِنْ فِضَّةٍ وَأَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَارِيرَا (15) |
| کاسه‌هاى سيمين و کوزه‌هاى شراب ميانشان به گردش در مى‌آيد. (15) |
| قَوَارِيرَ مِنْ فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِيرًا (16) |
| کوزه‌هايى از سيم که آنها را به اندازه پُر کرده‌اند. (16) |
| وَيُسْقَوْنَ فِيهَا كَأْسًا كَانَ مِزَاجُهَا زَنْجَبِيلًا (17) |
| در آنجا جامى بنوشانندشان که آميخته با زنجبيل باشد، (17) |
| عَيْنًا فِيهَا تُسَمَّىٰ سَلْسَبِيلًا (18) |
| از چشمه‌اى که آن را سلسبيل مى‌گويند. (18) |
| ۞ وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَنْثُورًا (19) |
| همواره پسرانى به گردشان مى‌چرخند که چون آنها را ببينى، پندارى مرواريد پراکنده‌اند. (19) |
| وَإِذَا رَأَيْتَ ثَمَّ رَأَيْتَ نَعِيمًا وَمُلْكًا كَبِيرًا (20) |
| چون بنگرى، هر چه بنگرى نعمت فراوان است و فرمانروايى بزرگ. (20) |
| عَالِيَهُمْ ثِيَابُ سُنْدُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ ۖ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِنْ فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا (21) |
| بر تنشان جامه‌هايى است از سُندس سبز و استبرق. و به دستبندهايى از سيم زينت شده‌اند. و پروردگارشان از شرابى پاکيزه سيرابشان سازد. (21) |
| إِنَّ هَٰذَا كَانَ لَكُمْ جَزَاءً وَكَانَ سَعْيُكُمْ مَشْكُورًا (22) |
| اين پاداش شماست و از کوششتان سپاسگزارى شده است. (22) |
| إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ تَنْزِيلًا (23) |
| ما قرآن را بر تو نازل کرديم، نازل‌کردنى نيکو. (23) |
| فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ كَفُورًا (24) |
| در برابر فرمان پروردگارت صابر باش و از هيچ گناهکار يا ناسپاسى اطاعت مکن. (24) |
| وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ بُكْرَةً وَأَصِيلًا (25) |
| و بامدادان و شامگاهان نام پروردگارت را بر زبان بياور. (25) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |