| سوره 70 | سوره مبارکه المعارج | صفحه 571 |
|
| يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُمْ مِدْرَارًا (11) |
| تا از آسمان برايتان پىدرپى باران فرستد، (11) |
| وَيُمْدِدْكُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَيَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَيَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهَارًا (12) |
| و شما را به اموال و فرزندان مدد کند و برايتان بستانها و نهرها بيافريند. (12) |
| مَا لَكُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَارًا (13) |
| شما را چه مىشود که از شکوه خداوند نمىترسيد، (13) |
| وَقَدْ خَلَقَكُمْ أَطْوَارًا (14) |
| حال آنکه شما را به گونههاى مختلف بيافريد. (14) |
| أَلَمْ تَرَوْا كَيْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا (15) |
| آيا نمىبينيد چگونه خدا هفت آسمان طبقه طبقه را بيافريد؟ (15) |
| وَجَعَلَ الْقَمَرَ فِيهِنَّ نُورًا وَجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا (16) |
| و ماه را روشنى آنها، و خورشيد را چراغشان گردانيد. (16) |
| وَاللَّهُ أَنْبَتَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ نَبَاتًا (17) |
| و خدا شما را چون نباتى از زمين برويانيد. (17) |
| ثُمَّ يُعِيدُكُمْ فِيهَا وَيُخْرِجُكُمْ إِخْرَاجًا (18) |
| باز شما را بدان باز مىگرداند و باز از آن بيرون مىآورد. (18) |
| وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ بِسَاطًا (19) |
| و خدا زمين را چون فرشى برايتان بگسترد، (19) |
| لِتَسْلُكُوا مِنْهَا سُبُلًا فِجَاجًا (20) |
| تا بر راههاى پهناور آن برويد. (20) |
| قَالَ نُوحٌ رَبِّ إِنَّهُمْ عَصَوْنِي وَاتَّبَعُوا مَنْ لَمْ يَزِدْهُ مَالُهُ وَوَلَدُهُ إِلَّا خَسَارًا (21) |
| نوح گفت: اى پروردگار من، آنها فرمان من نبردند، و از کسى پيروى کردند که مال و فرزندش جز به زيانش نيفزود. (21) |
| وَمَكَرُوا مَكْرًا كُبَّارًا (22) |
| مکر کردند - مکرى بزرگ. (22) |
| وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلَا سُوَاعًا وَلَا يَغُوثَ وَيَعُوقَ وَنَسْرًا (23) |
| و گفتند: خدايانتان را وامگذاريد. وَدّ و سُواع و يَغوث و يَعوق و نَسر را ترک مکنيد. (23) |
| وَقَدْ أَضَلُّوا كَثِيرًا ۖ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا ضَلَالًا (24) |
| بسيارى را گمراه کردند و تو جز بر گمراهى ستمکاران ميفزاى. (24) |
| مِمَّا خَطِيئَاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا نَارًا فَلَمْ يَجِدُوا لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْصَارًا (25) |
| به کيفر گناهانشان غرقه شدند و به آتش رفتند و جز خدا براى خود يارى نيافتند. (25) |
| وَقَالَ نُوحٌ رَبِّ لَا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكَافِرِينَ دَيَّارًا (26) |
| و نوح گفت: اى پروردگار من، بر روى زمين هيچ يک از کافران را مگذار، (26) |
| إِنَّكَ إِنْ تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبَادَكَ وَلَا يَلِدُوا إِلَّا فَاجِرًا كَفَّارًا (27) |
| که اگر بگذاريشان، بندگانت را گمراه مىکنند و جز فرزندانى فاجر و کافر نياورند. (27) |
| رَبِّ اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِمَنْ دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِنًا وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا تَبَارًا (28) |
| اى پروردگار من، مرا و پدر و مادرم را و هر که را با ايمان به خانه من وارد شود و نيز مردان مؤمن و زنان مؤمن را بيامرز و ستمکاران را جز به هلاکتشان ميفزاى. (28) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |