| سوره 38 | سوره مبارکه ص | صفحه 458 |  
  | 
| قَالَ فَالْحَقُّ وَالْحَقَّ أَقُولُ (84) | 
| گفت: حق است و آنچه مىگويم راست است. (84) | 
| لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنْكَ وَمِمَّنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ أَجْمَعِينَ (85) | 
| که جهنم را از تو و از همه پيروانت پر کنم. (85) | 
| قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِينَ (86) | 
| بگو: من از شما مزدى نمىطلبم و نيستم از آنان که به دروغ چيزى بر خود مىبندند. (86) | 
| إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ (87) | 
| و اين جز اندرزى براى مردم جهان نيست. (87) | 
| وَلَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِينٍ (88) | 
| و تو بعد از اين از خبر آن آگاه خواهى شد. (88) | 
 | 
| 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
 | 
| 
به نام خداوند بخشنده مهربان
 | 
| تَنْزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (1) | 
| نازل شدن اين کتاب از جانب خداى پيروزمند حکيم است. (1) | 
| إِنَّا أَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصًا لَهُ الدِّينَ (2) | 
| ما اين کتاب را به راستى بر تو نازل کرديم. پس خدا را بپرست و دين خود براى او خالص گردان. (2) | 
| أَلَا لِلَّهِ الدِّينُ الْخَالِصُ ۚ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَىٰ إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ (3) | 
| آگاه باش که دين خالص از آن خداست و آنان که سواى او ديگرى را به خدايى گرفتند، گفتند: اينان را از آن رو مىپرستيم تا وسيله نزديکى ما به خداى يکتا شوند. و خدا در آنچه اختلاف مىکنند ميانشان حکم خواهد کرد. خدا آن را که دروغگو و ناسپاس باشد هدايت نمىکند. (3) | 
| لَوْ أَرَادَ اللَّهُ أَنْ يَتَّخِذَ وَلَدًا لَاصْطَفَىٰ مِمَّا يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۚ سُبْحَانَهُ ۖ هُوَ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ (4) | 
| اگر خدا مىخواست که براى خود فرزندى برگيرد، از ميان مخلوقات خود هر چه را که مىخواست برمىگزيد. منزه است. اوست خداى يکتاى قهار. (4) | 
| خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۖ يُكَوِّرُ اللَّيْلَ عَلَى النَّهَارِ وَيُكَوِّرُ النَّهَارَ عَلَى اللَّيْلِ ۖ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ ۖ كُلٌّ يَجْرِي لِأَجَلٍ مُسَمًّى ۗ أَلَا هُوَ الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ (5) | 
| آسمانها و زمين را به حق بيافريد. شب را بر روز داخل مىکند و روز را بر شب. و آفتاب و ماه را رام گردانيد و هر يک تا زمانى معين در حرکتند. آگاه باش که اوست پيروزمند و آمرزنده. (5) | 
 | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |