| سوره 38 | سوره مبارکه ص | صفحه 456 |
|
| وَوَهَبْنَا لَهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنَّا وَذِكْرَىٰ لِأُولِي الْأَلْبَابِ (43) |
| و به او خانواده‌اش و همچند آن از ديگر ياران را عطا کرديم و اين خود رحمتى از ما بود و براى خردمندان اندرزى. (43) |
| وَخُذْ بِيَدِكَ ضِغْثًا فَاضْرِبْ بِهِ وَلَا تَحْنَثْ ۗ إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا ۚ نِعْمَ الْعَبْدُ ۖ إِنَّهُ أَوَّابٌ (44) |
| دسته‌اى از چوبهاى باريک به دست گير و با آن بزن و سوگند خويش را مشکن. او را بنده‌اى صابر يافتيم. او که همواره روى به درگاه ما داشت چه نيکو بنده‌اى بود. (44) |
| وَاذْكُرْ عِبَادَنَا إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ أُولِي الْأَيْدِي وَالْأَبْصَارِ (45) |
| بندگان ما ابراهيم و اسحاق و يعقوب آن مردان قدرتمند و بابصيرت را ياد کن. (45) |
| إِنَّا أَخْلَصْنَاهُمْ بِخَالِصَةٍ ذِكْرَى الدَّارِ (46) |
| آنان را خصلت پاکدلى بخشيديم تا ياد قيامت کنند. (46) |
| وَإِنَّهُمْ عِنْدَنَا لَمِنَ الْمُصْطَفَيْنَ الْأَخْيَارِ (47) |
| آنها در نزد ما برگزيدگان و نيکانند. (47) |
| وَاذْكُرْ إِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَذَا الْكِفْلِ ۖ وَكُلٌّ مِنَ الْأَخْيَارِ (48) |
| و اسماعيل و اَليَسع و ذوالکِفل را ياد کن که همه از نيکانند. (48) |
| هَٰذَا ذِكْرٌ ۚ وَإِنَّ لِلْمُتَّقِينَ لَحُسْنَ مَآبٍ (49) |
| اين قرآن پندى است، و پرهيزکاران را بازگشتى نيکوست؛ (49) |
| جَنَّاتِ عَدْنٍ مُفَتَّحَةً لَهُمُ الْأَبْوَابُ (50) |
| بهشتهاى جاويدان که درِ آن به رويشان گشاده است. (50) |
| مُتَّكِئِينَ فِيهَا يَدْعُونَ فِيهَا بِفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ وَشَرَابٍ (51) |
| در آنجا تکيه زده‌اند و هرگونه ميوه و نوشيدنى که بخواهند مى‌طلبند. (51) |
| ۞ وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ أَتْرَابٌ (52) |
| زنانى همسال از آن گونه که جز به شوى خويش نظر ندارند نزد آنهايند. (52) |
| هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِيَوْمِ الْحِسَابِ (53) |
| اين است آن چيزهايى که براى روز حساب به شما وعده داده‌اند. (53) |
| إِنَّ هَٰذَا لَرِزْقُنَا مَا لَهُ مِنْ نَفَادٍ (54) |
| اين رزق ماست که پايان نيافتنى است، (54) |
| هَٰذَا ۚ وَإِنَّ لِلطَّاغِينَ لَشَرَّ مَآبٍ (55) |
| چنين است. و سرکشان را بدترين بازگشتهاست. (55) |
| جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمِهَادُ (56) |
| به جهنم مى‌روند که بد جايگاهى است. (56) |
| هَٰذَا فَلْيَذُوقُوهُ حَمِيمٌ وَغَسَّاقٌ (57) |
| بايد آب جوشان و چرک و خونابه دوزخيان را بنوشند. (57) |
| وَآخَرُ مِنْ شَكْلِهِ أَزْوَاجٌ (58) |
| و شکنجه‌هايى ديگر، از هر نوع. (58) |
| هَٰذَا فَوْجٌ مُقْتَحِمٌ مَعَكُمْ ۖ لَا مَرْحَبًا بِهِمْ ۚ إِنَّهُمْ صَالُو النَّارِ (59) |
| اين گروه با شما به آتش در مى‌آيند. خوش آمدشان مباد که به آتش مى‌افتند. (59) |
| قَالُوا بَلْ أَنْتُمْ لَا مَرْحَبًا بِكُمْ ۖ أَنْتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنَا ۖ فَبِئْسَ الْقَرَارُ (60) |
| گويند: نه، خوش آمد شما را مباد. شما اين عذاب را پيشاپيش براى ما فرستاده بوديد، چه بد جايگاهى است. (60) |
| قَالُوا رَبَّنَا مَنْ قَدَّمَ لَنَا هَٰذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِي النَّارِ (61) |
| گويند: اى پروردگار ما، هر کس که اين عذاب را پيشاپيش براى ما آماده کرده است عذابش را در آتش دو چندان افزون کن. (61) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |