| سوره 35 | سوره مبارکه فاطر | صفحه 438 |
|
| وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ مِنَ الْكِتَابِ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ بِعِبَادِهِ لَخَبِيرٌ بَصِيرٌ (31) |
| هر چه از اين کتاب به تو وحى کرده‌ايم حق است، که کتابهاى پيش از خود را تصديق مى‌کند و خدا بر بندگانش آگاه و بيناست. (31) |
| ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتَابَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنَا مِنْ عِبَادِنَا ۖ فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِنَفْسِهِ وَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَيْرَاتِ بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ (32) |
| سپس کتاب را به کسانى از بندگانمان که برگزيده بوديم به ميراث داديم. بعضى بر خود ستم کردند و بعضى راه ميانه را برگزيدند و بعضى به فرمان خدا در کارهاى نيک پيشى گرفتند. و اين است بخشايش بزرگ. (32) |
| جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤًا ۖ وَلِبَاسُهُمْ فِيهَا حَرِيرٌ (33) |
| به بهشتهايى که جايگاه جاودانه آنهاست داخل مى‌شوند. در آنجا به دستبندهاى زر و مرواريدشان مى‌آرايند و در آنجا جامه‌هاشان از حرير است. (33) |
| وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ ۖ إِنَّ رَبَّنَا لَغَفُورٌ شَكُورٌ (34) |
| و مى‌گويند: سپاس خدايى را که اندوه از ما دور کرد، زيرا پروردگار ما آمرزنده و شکرپذير است. (34) |
| الَّذِي أَحَلَّنَا دَارَ الْمُقَامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لَا يَمَسُّنَا فِيهَا نَصَبٌ وَلَا يَمَسُّنَا فِيهَا لُغُوبٌ (35) |
| آن خدايى که ما را از فضل خويش بدين سراى جاويدان درآورد، که در آنجا نه رنجى به ما مى‌رسد و نه خستگى. (35) |
| وَالَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ نَارُ جَهَنَّمَ لَا يُقْضَىٰ عَلَيْهِمْ فَيَمُوتُوا وَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمْ مِنْ عَذَابِهَا ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي كُلَّ كَفُورٍ (36) |
| و کافران را آتش جهنم است، نه بميرانندشان و نه از عذابشان کاسته گردد. ناسپاسان را چنين کيفر مى‌دهيم. (36) |
| وَهُمْ يَصْطَرِخُونَ فِيهَا رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ ۚ أَوَلَمْ نُعَمِّرْكُمْ مَا يَتَذَكَّرُ فِيهِ مَنْ تَذَكَّرَ وَجَاءَكُمُ النَّذِيرُ ۖ فَذُوقُوا فَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ نَصِيرٍ (37) |
| و از درون آتش فرياد زنند: اى پروردگار ما، ما را بيرون آر تا کارهايى شايسته کنيم، غير از آنچه مى‌کرديم. آيا آن قدر شما را عمر نداده بوديم که پندگيرندگان پند گيرند؟ و شما را بيم‌دهنده آمد. پس بچشيد، که گناهکاران را ياورى نيست. (37) |
| إِنَّ اللَّهَ عَالِمُ غَيْبِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (38) |
| خدا، داناى نهان آسمانها و زمين است و او به آنچه در دلهاست آگاه است. (38) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |