| سوره 19 | سوره مبارکه مريم | صفحه 305 |  
  | 
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
 | 
| به نام خداوند بخشنده مهربان
 | 
| كهيعص (1) | 
| کاف، ها، يا، عين، صاد. (1) | 
| ذِكْرُ رَحْمَتِ رَبِّكَ عَبْدَهُ زَكَرِيَّا (2) | 
| بيان بخشايش پروردگارت بر بنده خود زکريّا است. (2) | 
| إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ نِدَاءً خَفِيًّا (3) | 
| آنگاه که پروردگارش را در نهان ندا داد. (3) | 
| قَالَ رَبِّ إِنِّي وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّي وَاشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَيْبًا وَلَمْ أَكُنْ بِدُعَائِكَ رَبِّ شَقِيًّا (4) | 
| گفت: اى پروردگار من، استخوان من سست گشته و سرم از پيرى سفيد شده است و هرگز در دعا به درگاه تو، اى پروردگار من، بىبهره نبودهام. (4) | 
| وَإِنِّي خِفْتُ الْمَوَالِيَ مِنْ وَرَائِي وَكَانَتِ امْرَأَتِي عَاقِرًا فَهَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا (5) | 
| من پس از مرگ خويش، از خويشاوندانم بيمناکم و زنم نازاينده است. مرا از جانب خود فرزندى عطا کن، (5) | 
| يَرِثُنِي وَيَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ ۖ وَاجْعَلْهُ رَبِّ رَضِيًّا (6) | 
| که ميراثبر من و ميراثبر خاندان يعقوب باشد و او را، اى پروردگار من، شايسته و پسنديده گردان. (6) | 
| يَا زَكَرِيَّا إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ اسْمُهُ يَحْيَىٰ لَمْ نَجْعَلْ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمِيًّا (7) | 
| اى زکريّا، ما تو را به پسرى به نام يحيى مژده مىدهيم. از اين پيش کسى را همنام او نساختهايم. (7) | 
| قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَكَانَتِ امْرَأَتِي عَاقِرًا وَقَدْ بَلَغْتُ مِنَ الْكِبَرِ عِتِيًّا (8) | 
| گفت: اى پروردگار من، مرا از کجا پسرى باشد، حال آنکه زنم نازاينده است. و من خود در پيرى به فرتوتى رسيدهام. (8) | 
| قَالَ كَذَٰلِكَ قَالَ رَبُّكَ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ وَقَدْ خَلَقْتُكَ مِنْ قَبْلُ وَلَمْ تَكُ شَيْئًا (9) | 
| گفت: پروردگارت اينچنين گفته است: اين براى من آسان است و تو را که پيش از اين چيزى نبودهاى بيافريدهام. (9) | 
| قَالَ رَبِّ اجْعَلْ لِي آيَةً ۚ قَالَ آيَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلَاثَ لَيَالٍ سَوِيًّا (10) | 
| گفت: اى پروردگار من، به من نشانى بنماى. گفت: نشان تو اين است که سه شب و سه روز با مردم سخن نگويى بىهيچ آسيبى. (10) | 
| فَخَرَجَ عَلَىٰ قَوْمِهِ مِنَ الْمِحْرَابِ فَأَوْحَىٰ إِلَيْهِمْ أَنْ سَبِّحُوا بُكْرَةً وَعَشِيًّا (11) | 
| از محراب به ميان قوم خود بيرون آمد و به آنان اعلام کرد که: صبح و شام تسبيح گوييد. (11) | 
 | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |