| سوره 13 | سوره مبارکه الرعد | صفحه 250 |
|
| وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ وَقَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمُ الْمَثُلَاتُ ۗ وَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ لِلنَّاسِ عَلَىٰ ظُلْمِهِمْ ۖ وَإِنَّ رَبَّكَ لَشَدِيدُ الْعِقَابِ (6) |
| به شتاب از تو پيش از خير و آمرزش، عذاب مىطلبند. پيش از آنها عذابهايى بوده است و پروردگار تو مردم را با آنکه ستم کردهاند مىآمرزد و نيز پروردگار تو به سختى عقوبت مىکند. (6) |
| وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ ۗ إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرٌ ۖ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ (7) |
| کافران مىگويند: چرا از جانب پروردگارش معجزهاى بر او نازل نمىشود؟ جز اين نيست که تو بيمدهندهاى هستى و هر قومى را رهبرى است. (7) |
| اللَّهُ يَعْلَمُ مَا تَحْمِلُ كُلُّ أُنْثَىٰ وَمَا تَغِيضُ الْأَرْحَامُ وَمَا تَزْدَادُ ۖ وَكُلُّ شَيْءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدَارٍ (8) |
| خدا مىداند که هر مادهاى چه در رحم دارد و آنچه رحمها کاهد و آنچه رحمها افزايد. و هر چيز را در نزد او مقدارى معين است. (8) |
| عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْكَبِيرُ الْمُتَعَالِ (9) |
| داناى نهان و آشکار، آن خداى بزرگ متعال. (9) |
| سَوَاءٌ مِنْكُمْ مَنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَمَنْ جَهَرَ بِهِ وَمَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيْلِ وَسَارِبٌ بِالنَّهَارِ (10) |
| براى او يکسان است از شما هر که سخن به راز گويد يا به آشکارا. و آنکه در پرده شب پنهان مىشود و آنکه در روز به آشکارا مىرود. (10) |
| لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ يَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ ۗ وَإِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِقَوْمٍ سُوءًا فَلَا مَرَدَّ لَهُ ۚ وَمَا لَهُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَالٍ (11) |
| آدمى را فرشتگانى است که پياپى به امر خدا از روبهرو و پشت سرش مىآيند و نگهبانيش مىکنند. خدا چيزى را که از آن مردمى است دگرگون نکند تا آن مردم خود دگرگون شوند. چون خدا براى مردمى بدى خواهد، هيچ چيز مانع او نتواند شد و ايشان را جز خدا هيچ کارسازى نيست. (11) |
| هُوَ الَّذِي يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَيُنْشِئُ السَّحَابَ الثِّقَالَ (12) |
| اوست که برق را گاه براى ترسانيدن و گاه براى اميدبخشيدن به شما مىنماياند و ابرهاى گرانبار را پديد مىآورد. (12) |
| وَيُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَالْمَلَائِكَةُ مِنْ خِيفَتِهِ وَيُرْسِلُ الصَّوَاعِقَ فَيُصِيبُ بِهَا مَنْ يَشَاءُ وَهُمْ يُجَادِلُونَ فِي اللَّهِ وَهُوَ شَدِيدُ الْمِحَالِ (13) |
| رعد به ستايش او و فرشتگان از بيم او تسبيح مىکنند. و صاعقهها را مىفرستد و هر که را بخواهد بدان آسيب مىرساند. باز هم درباره خدا مجادله مىکنند. و او به سختى عقوبت مىکند. (13) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |