| سوره 78 | سوره مبارکه النبا | صفحه 583 |
|
| إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا (31) |
| به يقين براى تقواپيشگان کاميابى اى [بزرگ ]هست; (31) |
| حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا (32) |
| باغ ها و تاکستان ها، (32) |
| وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا (33) |
| و دخترانى نارپستان و هم سال، (33) |
| وَكَأْسًا دِهَاقًا (34) |
| و پيمانه هائى لبريز [از شراب]، (34) |
| لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا (35) |
| در آن جا نه بيهوده اى مى شنوند و نه تکذيب سخنى، (35) |
| جَزَاءً مِنْ رَبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا (36) |
| جزايى است از پروردگار تو و عطايى است حساب شده. (36) |
| رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَٰنِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا (37) |
| [همان] خداوندگار آسمان ها و زمين و آنچه ميان آن دو است; خداى رحمان که [آفريدگان] در برابر او قدرت هيچ خطابى ندارند; (37) |
| يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ۖ لَا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا (38) |
| در روزى که روح و فرشتگان به صف مى ايستند; در حالى که سخن نمى گويند مگر کسى که خداى رحمان به او اجازه دهد و سخن حق گويد. (38) |
| ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ ۖ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ مَآبًا (39) |
| اين است آن روز حق، پس هر که بخواهد، راه بازگشتى به سوى پروردگار خود در پيش گيرد. (39) |
| إِنَّا أَنْذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ تُرَابًا (40) |
| همانا در مورد عذابى نزديک به شما اخطار کرديم، روزى که آدمى آنچه را با دو دستش پيش فرستاده است مى بيند و کافر مى گويد: اى کاش من خاک بودم! (40) |
| سوره 79 | سوره مبارکه النازعات | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا (1) |
| سوگند به فرشتگانى که[جان کافران را] به شدّت برمى کشند، (1) |
| وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا (2) |
| و به فرشتگانى که [جان مؤمنان را] به آرامى برمى گيرند، (2) |
| وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا (3) |
| و به فرشتگانى که [براى انجام فرمان خدا ]به سرعت روان مى شوند، (3) |
| فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا (4) |
| پس چنانکه بايد بر يکديگر سبقت مى گيرند، (4) |
| فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا (5) |
| پس امور را تدبير مى کنند [سوگند به همه اينها که قيامت حقّ است]. (5) |
| يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ (6) |
| روزى که آن صيحه عظيم برآيد. (6) |
| تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ (7) |
| و به دنبال آن صيحه اى ديگر رخ دهد. (7) |
| قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ (8) |
| در آن روز قلب هايى ترسان است. (8) |
| أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ (9) |
| و چشمانشان فروافتاده است. (9) |
| يَقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ (10) |
| [در دنيا] مى گويند: آيا به راستى ما [پس از مرگ ]به صورت اوّل بازگردانده مى شويم، (10) |
| أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا نَخِرَةً (11) |
| آن گاه که استخوان هايى پوسيده شده باشيم؟ (11) |
| قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ (12) |
| [و به استهزا] مى گويند: در آن صورت اين بازگشتى زيانبار خواهد بود. (12) |
| فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ (13) |
| [احياى اموات براى خداوند دشوار نيست] که آن فقط يک فرياد است. (13) |
| فَإِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ (14) |
| پس بى درنگ آنان بر روى زمين [محشر ]حاضر مى شوند. (14) |
| هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ (15) |
| آيا داستان موسى به تو رسيده است؟ (15) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |