| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 7 |
|
| قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِيعًا ۖ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدًى فَمَنْ تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (38) |
| گفتيم: همگى از آنجا فرود آئيد پس اگر از جانب من هدايتى براى شما بيايد کسانى که از هدايتم پيروى کنند نه ترسى بر آنان است و نه آنان غمگين مى شوند. (38) |
| وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (39) |
| و کسانى که کفر بورزند و آيات ما را تکذيب کنند اينان اهل آتش اند و خود در آن جاودان خواهند بود. (39) |
| يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ (40) |
| اى بنى اسرائيل! نعمت هاى مرا که بر شما انعام کردم به ياد آوريد و به عهدم وفا کنيد تا به عهدتان وفا کنم، و فقط از من بترسيد. (40) |
| وَآمِنُوا بِمَا أَنْزَلْتُ مُصَدِّقًا لِمَا مَعَكُمْ وَلَا تَكُونُوا أَوَّلَ كَافِرٍ بِهِ ۖ وَلَا تَشْتَرُوا بِآيَاتِي ثَمَنًا قَلِيلًا وَإِيَّايَ فَاتَّقُونِ (41) |
| و به آنچه نازل کرده ام (قرآن) که تصديق کننده کتاب شماست ايمان بياوريد و اوّلين منکر آن نباشيد و آيات مرا به بهائى اندک مفروشيد، و فقط از من پروا داشته باشيد. (41) |
| وَلَا تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُوا الْحَقَّ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ (42) |
| و حق را به باطل در نياميزيد و حقّ را با اينکه مى دانيد ]حق است[ کتمان نکنيد. (42) |
| وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ (43) |
| و نماز را به پا داريد و زکات بدهيد و با رکوع کنندگان رکوع کنيد. (43) |
| ۞ أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنْسَوْنَ أَنْفُسَكُمْ وَأَنْتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (44) |
| آيا مردم را به نيکوکارى فرمان مى دهيد و خود را فراموش مى کنيد با اينکه کتاب (تورات) مى خوانيد؟ پس آيا عقل خود را به کار نمى گيريد؟ (44) |
| وَاسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ ۚ وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِينَ (45) |
| و از صبر و نماز يارى بجوئيد، و به راستى آن جز بر اهل خشوع بسى گران است. (45) |
| الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلَاقُو رَبِّهِمْ وَأَنَّهُمْ إِلَيْهِ رَاجِعُونَ (46) |
| همانان که يقين دارند به لقاى پروردگارشان مى رسند و اينکه به سوى او باز مى گردند. (46) |
| يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ (47) |
| اى بنى اسرائيل! به ياد آوريد نعمت هاى مرا که بر شما انعام کردم و اينکه شما را بر جهانيان برترى دادم. (47) |
| وَاتَّقُوا يَوْمًا لَا تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئًا وَلَا يُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ وَلَا يُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ (48) |
| و پروا کنيد از روزى که هيچ کس چيزى را از طرف کسى ادا نمى کند و از او شفاعتى قبول نمى گردد و بَدَلى از وى گرفته نمى شود و آنان يارى نمى شوند. (48) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |