| سوره 77 | سوره مبارکه المرسلات | صفحه 581 |  
  | 
| أَلَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ (20) | 
| آيا شما را از آبى بى مقدار خلق نکرديم؟ (20) | 
| فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَكِينٍ (21) | 
| پس آن را در قرارگاهى استوار نهاديم; (21) | 
| إِلَىٰ قَدَرٍ مَعْلُومٍ (22) | 
| تا اندازه اى معيّن. (22) | 
| فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ (23) | 
| پس اندازه گيرى کرديم، و چه خوب اندازه گيرنده ايم. (23) | 
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (24) | 
| آن روز واى بر تکذيب کنندگان. (24) | 
| أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا (25) | 
| آيا زمين را دربرگيرنده قرار نداديم. (25) | 
| أَحْيَاءً وَأَمْوَاتًا (26) | 
| براى زندگان و مردگانى [بسيار]؟ (26) | 
| وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُمْ مَاءً فُرَاتًا (27) | 
| و در آن کوه هايى استوار و بلند قرار داديم، و آبى گوارا به شما نوشانديم. (27) | 
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (28) | 
| آن روز واى بر تکذيب کنندگان! (28) | 
| انْطَلِقُوا إِلَىٰ مَا كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ (29) | 
| [به مجرمان مى گويند:] برويد به سوى آنچه آن را تکذيب مى کرديد. (29) | 
| انْطَلِقُوا إِلَىٰ ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ (30) | 
| برويد به سوى سايه اى (دودى از جهنّم) که داراى سه شعبه است. (30) | 
| لَا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ (31) | 
| که نه خنک است و نه از شعله آتش مصون مى دارد. (31) | 
| إِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ (32) | 
| همانا جهنّم شراره هايى مى افکند مانند بناهاى بزرگ; (32) | 
| كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ (33) | 
| که گويا آن [شراره ها] شترانى زردموى اند. (33) | 
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (34) | 
| آن روز واى بر تکذيب کنندگان! (34) | 
| هَٰذَا يَوْمُ لَا يَنْطِقُونَ (35) | 
| اين روزى است که آنان سخن نمى گويند. (35) | 
| وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ (36) | 
| و به آنها اذن داده نمى شود که عذرخواهى کنند. (36) | 
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (37) | 
| آن روز واى بر تکذيب کنندگان! (37) | 
| هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ ۖ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ (38) | 
| اين است روز جداسازى [حق از باطل] که شما و پيشينيان را جمع کرده ايم. (38) | 
| فَإِنْ كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ (39) | 
| پس اگر حيله اى داريد درباره من به کار بريد. (39) | 
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (40) | 
| آن روز واى بر تکذيب کنندگان! (40) | 
| إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ (41) | 
| همانا تقواپيشگان در سايه هايى [لذّت بخش ]و کنار چشمه هايى [دلپذير] قرار دارند; (41) | 
| وَفَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ (42) | 
| با هر نوع ميوه اى که دلشان بخواهد. (42) | 
| كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (43) | 
| [به آنان مى گويند:] به پاداش آنچه انجام مى داديد بخوريد و بياشاميد گوارايتان باد. (43) | 
| إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (44) | 
| همانا ما نيکوکاران را اين گونه جزا مى دهيم. (44) | 
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (45) | 
| آن روز واى بر تکذيب کنندگان! (45) | 
| كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُمْ مُجْرِمُونَ (46) | 
| [اى گمراهان!] بخوريد و اندکى بهره گيريد، همانا شما مجرمانيد. (46) | 
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (47) | 
| آن روز واى بر تکذيب کنندگان! (47) | 
| وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا يَرْكَعُونَ (48) | 
| و چون به آنان گفته شود: رکوع کنيد رکوع نمى کنند. (48) | 
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (49) | 
| آن روز واى بر تکذيب کنندگان! (49) | 
| فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ (50) | 
| پس بعد از اين [قرآن] به کدامين سخن ايمان مى آورند؟ (50) | 
 | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |