| سوره 73 | سوره مبارکه المزمل | صفحه 575 |
|
| ۞ إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنَىٰ مِنْ ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ وَطَائِفَةٌ مِنَ الَّذِينَ مَعَكَ ۚ وَاللَّهُ يُقَدِّرُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ ۚ عَلِمَ أَنْ لَنْ تُحْصُوهُ فَتَابَ عَلَيْكُمْ ۖ فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ ۚ عَلِمَ أَنْ سَيَكُونُ مِنْكُمْ مَرْضَىٰ ۙ وَآخَرُونَ يَضْرِبُونَ فِي الْأَرْضِ يَبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ ۙ وَآخَرُونَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۖ فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنْهُ ۚ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا ۚ وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَيْرًا وَأَعْظَمَ أَجْرًا ۚ وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (20) |
| به يقين پروردگار تو مى داند که تو و گروهى از آنان که با تو هستند، نزديک به دو ثلث شب يا نصف آن يا ثلث آن را به عبادت برمى خيزيد; و خداوند است که شب و روز را اندازه گيرى مى کند; او مى دانست که شما هرگز نمى توانيد آن را احصا [و ضبط] کنيد; ازاين رو از شما در گذشت، پس آنچه از قرآن ميسّر شود بخوانيد; او مى دانست که برخى از شما بيمار خواهند شد، و بعضى ديگر به سفر مى روند و از فضل خدا مى جويند، و برخى ديگر در راه خدا پيکار مى کنند، پس آنچه از قرآن ميسّر شود بخوانيد و نماز را به پا داريد و زکات بپردازيد و به خدا قرض دهيد قرضى نيکو; و هر خيرى براى خودتان پيش بفرستيد آن را نيکوتر و داراى اجرى بزرگ تر نزد خداوند خواهيد يافت; و از خدا طلب آمرزش کنيد، بى شک خداوند آمرزگار و رحيم است. (20) |
| سوره 74 | سوره مبارکه المدثر | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ (1) |
| اى رِدا بر خود کشيده! (1) |
| قُمْ فَأَنْذِرْ (2) |
| به پا خيز و اخطار کن. (2) |
| وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ (3) |
| و پروردگارت را بزرگ بدار. (3) |
| وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ (4) |
| و جامه هاى خويش پاکيزه دار. (4) |
| وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ (5) |
| و از ناپاکى دورى گزين. (5) |
| وَلَا تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ (6) |
| و عطا مکن در حالى که آن را زياد مى بينى. (6) |
| وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ (7) |
| و براى رضاى پروردگارت صبر پيشه کن. (7) |
| فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ (8) |
| پس وقتى که در صور دميده شود; (8) |
| فَذَٰلِكَ يَوْمَئِذٍ يَوْمٌ عَسِيرٌ (9) |
| اين وقت در آن روز، روزى سخت خواهد بود; (9) |
| عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍ (10) |
| بر کافران; و هرگز آسان نخواهد بود. (10) |
| ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا (11) |
| مرا تنها بگذار با آن کس که خلقش کردم. (11) |
| وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَمْدُودًا (12) |
| و به او مالى پيوسته در حال فزونى دادم، (12) |
| وَبَنِينَ شُهُودًا (13) |
| و پسرانى هميشه در حضور، (13) |
| وَمَهَّدْتُ لَهُ تَمْهِيدًا (14) |
| و [اسباب مکنت را] چنان که بايد براى او آماده کردم. (14) |
| ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ (15) |
| آن گاه طمع دارد که بر آن بيفزايم. (15) |
| كَلَّا ۖ إِنَّهُ كَانَ لِآيَاتِنَا عَنِيدًا (16) |
| چنين نخواهم کرد; زيرا او دشمنى عنود براى آيات ما است. (16) |
| سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا (17) |
| به زودى عقوبتى طاقت فرسا بر او تحميل خواهم کرد. (17) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |