| سوره 67 | سوره مبارکه الملك | صفحه 563 |
|
| وَأَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ ۖ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (13) |
| و سخن خود را پنهان بداريد يا آشکارش کنيد [براى خدا فرق ندارد]، همانا او به رازهاى سينه ها دانا است. (13) |
| أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ (14) |
| آيا آن کس که آفريده است [احوال آفريده خود را ]نمى داند، با اين که او باريک بين و آگاه است؟ (14) |
| هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِنْ رِزْقِهِ ۖ وَإِلَيْهِ النُّشُورُ (15) |
| او است آن که زمين را براى شما رام قرار داد، پس در روى شانه هاى آن راه برويد (همه گونه تصرّف در آن بکنيد) و از عطاى خداوند بهره مند گرديد; و برانگيخته شدن [همگان] فقط به سوى او است. (15) |
| أَأَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ أَنْ يَخْسِفَ بِكُمُ الْأَرْضَ فَإِذَا هِيَ تَمُورُ (16) |
| آيا از آن کس که در آسمان است ايمن هستيد که شما را در زمين فرو برد در حالى که آن يکباره به لرزه افتاده است؟ (16) |
| أَمْ أَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ أَنْ يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِبًا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ كَيْفَ نَذِيرِ (17) |
| يا از آن کس که در آسمان است ايمن هستيد که تندبادى ريگ افشان بر شما بفرستد؟ آن وقت خواهيد دانست که اخطار من چگونه است. (17) |
| وَلَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ (18) |
| و همانا کسانى که پيش از اينان (کافران مکّه) بودند [پيامبران را] تکذيب کردند [و هلاکشان کردم] پس آيا انکار [و عقوبت] من چگونه بود؟ (18) |
| أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَيَقْبِضْنَ ۚ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَٰنُ ۚ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ بَصِيرٌ (19) |
| آيا [غافل اند و] به پرندگان بالاى سرشان نگاه نکرده اند که [بال ها را] مى گشايند و جمع مى کنند؟ آنها را جز [خداى ]رحمان [از سقوط] نگه نمى دارد; بى شک او به هر چيزى بينا است. (19) |
| أَمَّنْ هَٰذَا الَّذِي هُوَ جُنْدٌ لَكُمْ يَنْصُرُكُمْ مِنْ دُونِ الرَّحْمَٰنِ ۚ إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ (20) |
| آيا اين گروهى که [بتوان گفت:] سپاهى براى شما است و شما را در برابر خداى رحمان يارى مى کند کدام گروه است; کافران جز در غرورى [عميق ]نيستند. (20) |
| أَمَّنْ هَٰذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ ۚ بَلْ لَجُّوا فِي عُتُوٍّ وَنُفُورٍ (21) |
| آيا اگر خداوند عطايش را بازدارد، کيست اين کسى [که بتوان گفت:] به شما عطا مى دهد؟ [نه] بلکه در سرکشى و رميدن [از حق] لجاجت مى کنند. (21) |
| أَفَمَنْ يَمْشِي مُكِبًّا عَلَىٰ وَجْهِهِ أَهْدَىٰ أَمَّنْ يَمْشِي سَوِيًّا عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (22) |
| پس آيا کسى که [در مسيرى ناهموار] راه مى رود در حالى که پى در پى به رو درمى افتد هدايت يافته تر است يا آن کس که راست قامت بر راهى مستقيم راه مى رود؟ (22) |
| قُلْ هُوَ الَّذِي أَنْشَأَكُمْ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۖ قَلِيلًا مَا تَشْكُرُونَ (23) |
| بگو: او است آن که شما را آفريد و برايتان گوش و چشم و قلب قرار داد; شما اندکى سپاس مى گزاريد. (23) |
| قُلْ هُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (24) |
| بگو: او است آن که شما را در زمين خلق و تکثير کرد، و فقط به سوى او محشور خواهيد شد. (24) |
| وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (25) |
| و مى گويند: اگر راست مى گوييد اين وعده [قيامت ]کى خواهد بود؟ (25) |
| قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُبِينٌ (26) |
| بگو: علم آن فقط نزد خداوند است، و من تنها اخطارکننده اى آشکار هستم. (26) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |