| سوره 63 | سوره مبارکه المنافقون | صفحه 555 |
|
| وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُءُوسَهُمْ وَرَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَهُمْ مُسْتَكْبِرُونَ (5) |
| و چون به آنان گفته شود: بياييد تا رسول خدا براى شما طلب مغفرت کند، سرهايشان را برمى گردانند و آنان را مى بينى که تکبّرکنان روى برمى تابند. (5) |
| سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ (6) |
| براى آنان يکسان است که برايشان طلب مغفرت بکنى يا طلب مغفرت نکنى، خداوند هرگز آنها را نمى آمرزد، همانا خدا مردم فاسق را هدايت نمى کند. (6) |
| هُمُ الَّذِينَ يَقُولُونَ لَا تُنْفِقُوا عَلَىٰ مَنْ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ حَتَّىٰ يَنْفَضُّوا ۗ وَلِلَّهِ خَزَائِنُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَٰكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَفْقَهُونَ (7) |
| اينان همان کسانى اند که مى گويند: بر مردمى که نزد رسول خدا هستند انفاق نکنيد تا پراکنده شوند; در حالى که خزانه هاى آسمان ها و زمين مختصّ خداوند است، ولى منافقان نمى فهمند. (7) |
| يَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنَا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ ۚ وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَٰكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ (8) |
| مى گويند: اگر به شهر برگرديم حتماً آن که عزيزترين است آن را که ذليل ترين است از آن جا بيرون خواهد کرد; در حالى که عزّت فقط براى خدا و براى رسول او و براى مؤمنان است، ولى منافقان نمى دانند. (8) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ ۚ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (9) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد! مبادا اموال و اولادتان شما را از ياد خدا غافل کند; و کسانى که چنين کنند اينان همان زيانکاران اند. (9) |
| وَأَنْفِقُوا مِنْ مَا رَزَقْنَاكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ فَيَقُولَ رَبِّ لَوْلَا أَخَّرْتَنِي إِلَىٰ أَجَلٍ قَرِيبٍ فَأَصَّدَّقَ وَأَكُنْ مِنَ الصَّالِحِينَ (10) |
| و از آنچه به شما عطا کرده ايم انفاق کنيد پيش از آن که مرگ به سراغ يکى از شما بيايد، پس او بگويد: پروردگارا! کاش مدّتى اندک به من مهلت مى دادى تا انفاق کنم و از صالحان گردم. (10) |
| وَلَنْ يُؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْسًا إِذَا جَاءَ أَجَلُهَا ۚ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (11) |
| و خداوند هرگز [مرگ] کسى را وقتى که اجلش رسيده باشد به تأخير نمى اندازد; و خدا به آنچه مى کنيد آگاه است. (11) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |